National Dishes Nr 31-196 – CHINA – Kip Kung Pao uit Szechuan

Vandaag: National Dishes Nr 31-196 – CHINA – Kip Kung Pao uit Szechuan.
In 2020 startte ik mijn culinaire wereldreis @NationalDishes. Het doel: de nationale gerechten van alle 196 landen ter wereld koken, van Afghanistan tot Zwitserland. Ik begon in Afghanistan en nu ben ik in China aangekomen. Ik was er tijdig voor Chinees Nieuwjaar (dit jaar op 10 februari), toen het jaar van de Draak begon. Wat is het nationale gerecht van China? Nou, dat is in dat immense en diverse land niet zomaar te zeggen. Het kostte me veel tijd om de boeiende – vier millennia oude! – culinaire geschiedenis van China beter te begrijpen, èn te bepalen welk gerecht ik kon gaan maken. China heeft vier belangrijke regionale keukens, namelijk die van Peking (noorden), Shandong (oosten), Kanton (zuiden) en Szechuan (zuidwesten) met allemaal hun eigen stijl. Zo weten we bijvoorbeeld dat de Szechuan-keuken nogal pittig is. Maar daarnaast zijn er ook nog acht verschillende stijlen of culinaire tradities! Zo serveert kustprovincie Shandong veel vis en Kanton de meest bizarre ingrediënten, zoals eendentongetjes en kippenvoetjes. Ik moest dus keuzes maken. Uiteindelijk koos ik twee regio’s een kenmerkend gerecht. Eerder maakte ik al overheerlijk zoetzuur varkensvlees met ananas en paprika uit Kanton. En nu staat Kip Kung Pao uit Szechuan op het menu.

China heeft niet alleen vier belangrijke regionale keukens, namelijk die van Peking (noorden), Shandong (oosten), Kanton (zuiden) en Szechuan (zuidwesten) met allemaal hun eigen stijl. Zo weten we bijvoorbeeld dat de Szechuan-keuken nogal pittig is. Maar daarnaast zijn er ook nog acht verschillende stijlen of culinaire tradities.

Waardering: 13/20 punten
Vanaf gerecht 12/196 waarderen we de nationale gerechten die we eten. Leuk om straks te kunnen vergelijken welke gerechten ons wel en welke minder bevallen.

Daar waar het zoetzure varkensvlees met ananas en paprika uit Kanton meteen naar plaats 1 van onze ranglijst schoot met 18/20 punten, bleef Kip Kun Pao steken op 13/20 punten. Misschien ben ik te voorzichtig geweest met de Szechuan-peperkorrels en de gedroogde Szechuan-pepertjes, het was ook de eerste keer dat ik dit gerecht met authentieke pepers uit Szechuan maakte. We gaven het gerecht beiden maar een 6,5. Maar we hebben afgesproken dat we het binnenkort nog een tweede kans geven en nog een keer gaan maken, maar dan met de volle 1EL peperskorrels en 8 gedroogde pepertjes. De brandblussers staan alvast standby…

Score voor Kip Kung Pao:
Ingrid: 6,5 (“het gerecht is zout en pittig, maar we waren voorzichtig dit keer met de pepertjes. Misschien tè. De Szechuan-peperskorrels die èn tintelend verdovend op je tong zijn èn aromatisch, fris en citrusachtig vond ik erg interessant. De structuur van de kip verandert wel door de ‘baking soda’, dat komt door het natriumbicarbonaat dat het bevat. En dat maakt dat de kip bij ‘de Chinees’ altijd zo mals is. Maar het geeft ook een beetje vreemde structuur. Verder vond ik het gerecht nu matig. Misschien scoort het bij de herkansing hoger.”)
Marion: 6,5 (“Ik wil eigenlijk niet raten omdat we zo voorzichtig waren met de pepers. Het gerecht moet wat mij betreft een herkansing krijgen want ik wil het gerecht niet tekort doen”.)

Volksrepubliek China
China is een immens groot land met een zeer lange geschiedenis, een oude beschaving en cultuur in Oost-Azië. Chinezen wonen verspreid over alle delen van de wereld. Ongeveer 1,4 miljard Chinezen leven in de Volksrepubliek China. Andere belangrijke populaties bevinden zich in Taiwan, Singapore en andere gebieden in Zuidoost-Azië, evenals minderheden in andere Aziatische en westerse landen, sommigen in zogenaamde Chinatowns, stadswijken waar veel Chinese migranten samenwonen.

Gedurende de geschiedenis waren afstanden tot andere delen van Azië en Europa te groot voor grootschalige uitwisseling van ideeën en kennis. China heeft daardoor een unieke eigen beschaving die op een verschillende wijze dan die van het westen ontwikkelde, maar wel in reactie op universele problemen. Vanaf de 5e eeuw v.Chr. ontwikkelde China een eigen filosofie. Het gedachtegoed van Confucius speelt hierin een belangrijke rol. De vervulling van sociale plichten, een duidelijke sociale hiërarchie en handhaving van de maatschappelijke orde, maar ook zelfontplooiing, educatie en pacifisme staan centraal in de Chinese filosofie.

Het hartland van China werd evenwel pas in de 3e eeuw v.Chr. voor het eerst staatkundig verenigd onder de Qin-dynastie. De verdere geschiedenis kenmerkt zich door een afwisseling van verschillende staten en dynastieën. Perioden van eenheid wisselden zich af met perioden waarin verschillende staten elkaar bevochten. China veranderde in deze tijd aanzienlijk: het ontwikkelde eerder dan Europa een vroegmoderne samenleving. China ontwikkelde een bureaucratie gebaseerd op merites van het individu, een in hoge mate gemonetariseerde economie, en een samenleving waarin religies onderling versmolten of vreedzaam naast elkaar bestonden. Er werden technologische en wetenschappelijke ontdekkingen gedaan zoals het buskruit, het kompas, de klok, en de drukkunst, die zich later over de rest van de wereld verspreidden.

De modernisering zoals die in Europa ontwikkelde werd in de loop van de 19e eeuw door het Europese imperialisme aan China opgedrongen. De Chinezen namen veel van de ideeën, die soms haaks stonden op traditionele Chinese waarden, gretig over. Tegelijk verzetten zij zich echter tegen Europese militaire agressie en handelsverdragen. Nationalisme en roep om hervorming leidden tot het einde van de Qing-dynastie in 1912, toen Sun Yat-sen de Republiek China stichtte. Ook deze ging echter snel ten onder. China beleefde daarna een burgeroorlog, een militaire invasie door Japan en het uitroepen van de volksrepubliek door Mao Zedong in 1949.

De volksrepubliek beheerst sindsdien het vasteland van China, verreweg het grootste deel van het land. Mao leidde enkele mislukte sociale experimenten die voor hongersnoden en sociale chaos zorgden, waaronder de Grote Sprong Voorwaarts en de Culturele Revolutie. In deze tijd was de volksrepubliek gemeten naar inkomen per hoofd van de bevolking een van de armste gebieden ter wereld. Mao’s opvolger Deng Xiaoping stelde de economie voorzichtig meer open. Sindsdien heeft China een verbazende economische groei doorgemaakt, waardoor het inmiddels de op één na grootste economie ter wereld is. Tegelijkertijd ontwikkelde de Republiek China (Taiwan) zich tot een democratie, terwijl Singapore en Hongkong tot de belangrijkste handelssteden van Oost-Azië uitgroeiden. In respectievelijk 1997 en 1999 werden Hongkong (Brits) en Macau (Portugees) aan de volksrepubliek overgedragen. De economische groei ging gepaard met technologische ontwikkeling en grotere politieke macht en invloed in andere delen van de wereld.

De Volksrepubliek China heeft een sterk gecentraliseerd en autoritair bestuur met een communistische staatsinrichting en een eenpartijstelsel, maar een semi-vrije markt en sterk geïndustrialiseerde en snel groeiende economie. Beijing (Peking ) is de hoofdstad. Shanghai is de grootste stad. Daarnaast liggen in China tientallen andere miljoenensteden. Bestuurlijk is de volksrepubliek verdeeld in 23 provincies, vijf autonome regio’s, vier stadsprovincies en twee speciale bestuurlijke regio’s.

Met een bevolking van 1,4 miljard is China qua inwoners het tweede grootste land ter wereld (na India). Met een oppervlakte van 9.596.961 km² is het land vierde qua oppervlakte (na Rusland, Canada en de Verenigde Staten). [Bron: wikipedia]

De keuken en specialiteiten van China
De Chinese keuken is de culinaire traditie van China en de Chinezen die in de diaspora leven, hoofdzakelijk in Zuid-Oost-Azië. Door de grootte van China en de aanwezigheid van vele volkeren met eigen culturen, door klimatologische afhankelijkheden en regionale voedselbronnen zijn de variaties groot.

Voedsel is in de Chinese keuken niet enkel een zaak van eten. Het voedsel moet mooi gepresenteerd worden en een goede combinatie vormen van de basissmaken. De belangrijkste kookmethodes zijn: stomen, koken, bakken, roerbakken, frituren en barbecue. Welke methode(n) de voorkeur hebben hangt sterk af van de regio en welke van de acht kookstijlen er wordt gekozen. Dat gewldt ook voor de smaakmakers.

Naast de vier regionale keukens in China onderscheidt men ook nog acht verschillende culinaire stijlen. De acht keukens geven inzicht in hoe Chinezen koken en worden als model gebruikt.

Vier regionale keukens
Gebruikelijk spreekt men over vier regionale keukens in China: Peking (in het noorden), Shandong (in het oosten) (soms wordt niet Shandong maar Shanghai genoemd), Kanton (in het zuiden) en Szechuan (in het zuidwesten).

1 NOORD: PEKING (JING)
De verfijnde Peking-keuken 京菜 is de voormalige keizerlijke keuken. In deze keuken worden veel gerechten bereid met rijst, gierst, sojabonen, sesamzaad, Chinese kool, selderie, maïs, lente-ui en komkommer. Ook schapenvlees en gevogelte zie je veel. De gerechten uit deze klassieke keuken zijn zacht gekruid en er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van uien, prei, bieslook en knoflook. De kruiding is hier relatief mild. Het beroemdste gerecht uit deze streek is vier eeuwen geleden bedacht door een keizer en een kok: de Pekingeend.

2 OOSTEN: SHANDONG
De Shandong-keuken 鲁菜 wordt gezien als de oorsprong van de culinaire cultuur van het land, een van de oudste keukens van het land. Vis is de basis van deze keuken, en vooral coquilles spelen een grote rol in deze keuken, gemarineerd in kruiden en sojasaus als ze worden gekookt. Bovendien draait het hier allemaal om deeg. De bevolking van deze regio is gek op pannenkoekjes met rauwe bosuien, op tarwe gebaseerde stukjes brood en bao’s (de gestoomde dumplings met gehaktvulling). Het meest representatieve gerecht voor Shandong is zoete gele rivierkarper.

3 ZUIDEN: KANTON / YEU
De Kanton-keuken 粤菜 is bekend om de zoetzure accenten, waardoor smaak en sappigheid van vlees en groenten bewaard blijven. Deze keuken staat voor het zuidelijke deel van China. De Kantonese keuken kent een mild, subtiel gebruik van kruiden. Te gare en overdadige gekruide gerechten worden hier als een culinaire doodzonde beschouwd. Men geeft de voorkeur aan gerechten die hun natuurlijke smaak hebben behouden. Roerbakken en stomen zijn kooktechnieken die in deze regio het meest worden gebruikt. Hier vind je de – voor ons – meest bizarre ingrediënten. Koks koken met het motto: alles wat loopt, zwemt, kruipt of vliegt is eetbaar. Of zoals ik het in China zeklf hoorde: je kunt alles dat poten heeft eten behalve een stoel en alles dat vliegt behalve een vliegtuig. Twee specialiteiten van de Kantonese keuken zijn Dim Sum en zoetzuur varkensvlees. De Kantonese keuken is wellicht in het buitenland het bekendste en populairste, afgezien van de Peking-eend.

4 (ZUID)WESTEN: SZECHUAN

Deze keuken staat voor het westelijke deel van China. De Szechuan-keuken 川菜 wordt gekenmerkt door sterk gekruide gerechten. In de gerechten van deze streek zitten vaak chilipepers en de szechuan-peper. Andere smaakmakers die vaak gebruikt worden zijn gember, sjalotjes en knoflook. De gerechten zijn vaak rijkelijk gekruid en hebben een uitgesproken pikante smaak. In dit gebied vinden we de oorsprong van het Thaise volk wat het gebruik van de pittige pepers verklaart. Deze keuken is verder beïnvloedt door de komst van handelaren. Zij brachten verschillende specerijen zoals Spaanse peper, maïs en koriander naar China. In de vegetarische gerechten zoals gepeperde tofu en ingelegde groenten vinden we de invloed van het Boeddhisme terug. In de vleesgerechten wordt vooral rundvlees gebruikt. Twee bekende gerechten uit Szechuan zijn Kip Kung Pao en Mapo Tofu.

Een regionale keuken voegen we hier nog toe omdat die zo vaak genoemd wordt:
Spreek je over de Shanghai-keuken 上海菜 in het oosten, dan betreft het in feite een mengelmoes van diverse kookstijlen, afkomstig uit de provincies grenzend aan de stad. Dat de regio Shanghai veel rivieren, meren en plassen kent, vertaalt zich op het bord naar een grote diversiteit aan visgerechten. In vergelijking met de andere Chinese keukens wordt hier veelvuldiger gebruikt gemaakt van sojasaus, rijstwijn en rijstazijn en zoete bonenpasta. De gerechten hebben een zoete toets. Sticky tofu en de beroemde xiao long bao (dumplings met soep erín) zijn tevens bekend uit de regio. Door de ligging van Shanghai aan zee is deze keuken vooral bekend geworden om zijn zeebanket en zoetwatervissen, waarvan de zoetwaterkrab door de Chinezen als de ultieme lekkernij wordt gezien. Deze krabben zijn in de herfst gedurende enkele weken te verkrijgen. Rijke Chinezen, zowel in binnen- als buitenland, reizen dan massaal af naar Shanghai om te genieten van deze delicatesse. In het verleden werd Shanghai al vaak bezocht door buitenlanders en de huidige keuken is het resultaat van een vermenging van diverse kookstijlen. Naast de sojasausen is suiker de meest bekende smaakmaker.

Acht culinaire stijlen
Naast de vier regionale keukens in China onderscheidt men ook nog acht verschillende culinaire stijlen. De acht keukens geven inzicht in hoe Chinezen koken en worden als model gebruikt. Bijna alle Chinese gerechten kunnen ingedeeld worden in een van die acht culinaire tradities.

1. Szechuan keuken (Chuan, 川菜 chuān cài): de kenmerken van deze keuken zijn pikant ‘verdovend’ & kruidig. Populair in het zuidwesten: in de provincie Szechuan en in Chongqing.
2. Kantonese keuken (Yue / Yu, 粤菜 yuè cài): de keuken is hier verfrissend & elegant met pure smaken. Populair in het zuiden: in de provincie Guangdong (Kanton), en in Hong Kong en Macau.
3. Hunan keuken (Xiang, 湘菜 xiāng cài): pittig & zuren. Populair in de provincie Hunan.
4. Shandong keuken (Lu, 鲁菜 lǔ cài): het motto hier is één smaak per gerecht & natuurlijke balans (gezondheid). Populair in de provincie Shandong en het zuiden vam de provincie Liaoning.
5. Jiangsu keuken (Su, 江苏菜, 苏菜, sū cài): de keuken is hier licht & mild. Populair in de provincie Jiangsu.
6. Zhejiang keuken (Zhe, 浙菜 zhè cài): de trefwoorden zijn hier vis & vers. Populair in de provincie Zhejiang.
7. Fujian keuken (Min, 闽菜 mǐn cài): hier houdt men van rijke sauzen & sudderen en stoven. Populair in de provincie Fujan.
8. Anhui keuken (Hui, 徽菜 huī cài) de keuken is hier eenvoudig & elegant. Populair in de provincie Anhui.

Nationale gerechten: o.a. Kip Kung Pao uit de Szechuan-keuken
Om dat China vier regionale keukens en acht culinaire stijlen heeft, kun je bij zo’n groot land met zulke uiteenlopende keukens en stijlen niet spreken van één nationaal gerecht. Tuurlijk, als je er eentje zou moeten kiezen, dan is dat de Peking Eend. Maar je doet het land met al zijn diversiteit onrecht als je de Peking Eend als hèt nationale gerecht van dit immense land kiest. Ik maakte daarom een gerecht uit Kanton en hier krijg je van me de beschrijving voor Kip Kung Pao, een van de belangrijkste gerechten uit de Szechuan-keuken.

Szechuan-peperkorrels, heel bijzonder spul! Ik kende ze niet en heb de gemalen korrels voor de zekerheid eerst even geproefd voordat ik ze in het eten gooide… Inderdaad geeft het een tintelende verdoving op je tong, maar de smaak is ook heel aromatisch, fris en citrusachtig. Heel verrassend. Ik heb deze eerste keer ongeveer 2TL genomen. Volgende keer gewoon 1 eetlepel proberen …

Ingrediënten Kip Kung Pao (4 personen)

Voor de kip en marinade:

• 4 kipfilets (600-800gr), in blokjes
• 1EL Shaoxing (Chinese kookwijn) of droge sherry (type: fino)
• 1EL lichte sojasaus (= met minder zout)
• 2TL zuiveringszout (baking soda)
• 1TL maïzena

Voor de saus:

• 120ml kippenbouillon (liefst zoutarm), of water
• 5EL lichte sojasaus (= met minder zout)
• 2EL Chinese zwarte azijn (of vervang door goede balsamicoazijn)
• 2EL Shaoxing (Chinese kookwijn) of droge sherry (type: fino)
• 2TL donkere sojasaus
• 2TL hoisinsaus
• 2EL suiker
• 1TL maïzena

Voor de roerbak:

• 4EL olie om in te bakken (b.v. arachide-olie of maïsolie)
• 4-6 knoflookteentjes, gehakt
• 2-3xm verse gember, geraspt
• 1 rode paprika,, zonder zaadlijsten en in blokjes
• 1 groen paprika,, zonder zaadlijsten en in blokjes
• 8 gedroogde Szechuan-pepertjes, in stukken van 1cm gesneden (of minder al gelang je eigen voorkeur!!!) (PS wij hebben ze deze eerste keer heel gelaten en pas aan het einde toegevoegd en na de foto verwijderd en dus niet gegeten…volgende keer gewoon wel zo proberen…)
• 1EL Szechuan-peperkorrels, licht geroosterd en in de vijzel gemalen (PS ik heb de gemalen korrels eerst even geproefd…inderdaad geeft het een tintelende verdoving op je tong, maar ook heel aromatisch, fris en citrusachtig. Ik heb deze eerste keer ongeveer 2TL genomen. Volgende keer gewoon 1 eetlepel…)
• 2 bosuien, in stukjes van ca. 2cm
• Een hand vol ongezouten pinda’s (of cashewnoten), geroosterd
• 2TL sesamolie

Bereiding

• Doe de ingrediënten voor de kipmarinade in een schaal en vermeng met de kipblokjes. Marineer de kip 10 minuten.
• Vermeng de ingrediënten voor de saus en zet apart.
• Verhit een wok of pan. Voeg 2 eetlepels olie toe en verwarm. Voeg de gemarineerde kipblokjes toe en bak op hoog vuur 3-4 minuten totdat de kip goudbruin is. Haal de kip uit de wok en zet apart.
• Voeg de resterende olie toe aan de wok. Bak de knoflook, gember, paprikablokjes en de gemalen Szechuan-peperkorrels een minuut.
• Roer de saus nog een keer goed door en giet erbij. Verwarm alles.
• Als de saus wat indikt, voeg je de kipblokjes weer toe en roer je alles om. Verwarm alles in ca. 2 minuten.
• Voeg nu de bosuien, pinda’s (of cashewnoten) en sesamolie toe en bak nog 2 minuten samen.
• Serveer met rijst.

Wijntip: Chinees eten en wijn, best lastig soms met al die smaken en smaakmakers. Voor Szechuan is het wat minder moeilijk, want de loeihete verdovende Szechuan-pepertjes spelen er vaak de hoofdrol. Dat betekent dat aromatische wijnen met een zoetje, dan wel gewoon halfzoete wijnen, het beste passen. Het zoet kan de pit aan, blust de brand en brengt harmonie. Neem ook wijnen met een laag/lager alcohol, want alcohol versterkt de pittigheid juist en dat wil je denk ik liever vermijden. Denk aan aromatische witte wijnen, fruitige rosé of mousserend met milde zuren en een zoetje. Voorbeelden: riesling Auslese (off-fry / feinherb), pinot gris of gewurztraminer uit de Elzas, gewurztraminer uit Alto Adige / Südtirol (in Noord-Italië), fruitige rosé zoals Rosé d’Anjou, prosecco of demi seco cava. Of kies Chinese pruimenwijn.

Leuk om hier weer wat verschillende opties te hebben. Wij kozen voor drie verschillende wijnen: gewürztraminer van Peter Zemmer uit Alto Adige, de Rosé d’Anjou van Château de Montguéret en een Chinese pruimenwijn van Quin Hu. De gewürztraminer is mooi met een klein zoetje maar werd een beetje bitter bij het eten. Het opvallende hier: het eten gaf een enorme boost aan de typische aroma’s van de gewürztraminer. De wijn werd versterkt; Marion kon dat wel bekoren, mijzelf minder (ik vond de wijn daardoor teveel naar de voorgrond treden). De Rosé d’Anjou is op zich geen hoogvlieger en ik zou ‘m normaal niet drinken, maar bij het pittige van de pepertjes ging het goed. 1 + 1  = 2, maar geen 3. Het stoorde niet, gaf balans aan de pepertjes, maar deed verder weinig voor het gerecht. De pruimenwijn tenslotte. Tja, niet ons ding. Maar … bij het eten ging het verrassend goed. Best zoet en natuurlijk heel fruitig. En dat paste eerlijk gezegd het beste van de drie. Voor mij won dus de pruimenwijn bij dit gerecht, met de rosé op 2.

@NationalDishes
Mijn doel met @NationalDishes is om de nationale gerechten van alle 196 landen in de wereld te koken, van A (zie de kabuli palaw uit Afghanistan) tot Z (afsluitend Zwitserland, met vermoedelijk kaasfondue?).

Op naar…?
Zo. China was land 31/196 in onze culinaire reis. We maakten er maar liefst twee beroemde regionale gerechten, een uit Kanton en een uit Szechuan. Maar het land is zo groot en divers dat we de komende tijd vast nog wel meer regionale Chinese gerechten maken, want we hebben de smaak te pakken.
Na het zoetzure varkensvlees uit Kanton en Kip Kung Pao uit Szechuan pak ik mijn koffertje en pannen weer op en ga naar Zuid-Amerika, en wel naar Colombia. Hun nationale gerecht is zonder twijfel La bandeja paisa. Volgen jullie me straks ook weer in mijn culinaire wereldreis…?

Waardering nationale gerechten tot nu toe:
Het zoetzure varkensvlees met ananas en paprika (koe loe yuk) uit China/Kanton [nr. 31/196] steeg meteen naar plek 1 met 18/20 punten (“mooie balans van smaken, erg van genoten” en “knapperig en lekker”).
De Flying Fish & CouCou uit Barbados [nr. 14/196] kreeg 17/20 punten (“Heerlijke saus, wat een smaakexplosie! Complex en warm door alle kruiden en specerijen”).
De salteñas uit Bolivia [nr. 19/196] verrasten ons en kregen 16,75/20 punten (“verrassende smaakbeleving door de zoete deeg en mooie combinatie van hartig en pittig met zoet”).
Ema Datshi uit Bhutan [nr. 18/196] kreeg 16,5/20 punten (“overtrof al onze verwachtingen; heerlijk en zeer smakelijk”).
Tussendoor de borscht uit Oekraïne gemaakt, vanwege de crisis daar. 16,75/20 punten (“Hartverwarmende soep, vol en rijk van smaak”).
De machboos uit Bahrein [nr. 12/196] scoorde 16/20 punten (“Smakelijke geurige rijst. Sappige kip.”).
De ćevapčići uit Bosnië en Herzegovina [nr. 20/196] scoorden 15,75/20 punten (“smakelijke gehaktworstjes; met ajvar als mooie aanvulling”).
De stoofpot cazuela de ave uit Chili [nr. 30/196] was zeer smakelijk en scoorde goed met 15,5/20 punten.
De twee nationale gerechten ‘shopska salata’ en ‘banitsa’ uit Bulgarije [nr. 24/196] scoren samen 15,25/20 punten (“pure en zeer smakelijke salade” en “heerlijke luchtige hartige taart”).
De mosselen met friet uit België [nr. 15/196]: 15/20 punten (“we hebben weer genoten van deze klassieker van onze zuiderburen”).
Kandy ti nyma uit de Centraal-Afrikaanse Republiek [nr. 29/196] scoorde met 15/20 punten goed (“smakelijk” en “mag nog een keer”).
Rice & Beans uit Belize [nr. 16/196] scoorde samen met de recado-kip 14,5/20 punten (“verrassende rijst met bonen door de kokosmelk en heerlijke kip”).
De Chicken Korma uit Bangladesh [nr. 13/196] waardeerden we met 14/20 (“beetje saai”).
De feijoada uit Brazilië [nr. 22/196] kreeg 13,75/20 punten (“smakelijk geheel met een gevarieerd smakenpalet”).
Runderstoofje seswaa uit Botswana [nr. 21/196] eindigde laag met 13,5/20 punten (“puur maar best saai” en “zacht en smaakvol” was ons commentaar).
De waardering voor roersoep samlor korkor uit Cambodja [nr. 27/196] liepen erg uiteen (8- en “zeer smakelijk, puur en afwisselend” en 6+ “er springt niet echt iets uit”) waardoor deze soep uiteindelijk helaas niet hoog scoorde (14/20).
Kip Kung Pao met pepertjes uit China/Szechuan [nr. 31/196] scoorde met 13/20 punten best laag, maar we waren te voorzichtig met de pepertjes. We geven het gerecht daarom binnenkort een herkansing…
We waren het eens over poutine uit Canada [nr. 28/196]. De populaire snack kreeg van ons 13/20 punten (“eenvoudig”, “zwaar, snackbarvoer”).
De Riz gras uit Burkina Faso [nr. 25/196] kon ons niet bekoren (12,5/20 punten), want “saai” en “redelijk neutraal”. De pikante kip met specerijen uit het land die we erbij maakten, scoorde wel goed.
Ook boko boko harees uit Burundi [nr. 26/196] beviel niet zo goed (maar 10/20 punten). We vonden het gerecht vooral “flauw”.
De kuli-kuli van Benin [nr. 17/196] mislukte, dus die konden we voorlopig nog niet waarderen.
Ambuyat uit Brunei (nr. 23/196): kan het nog lager? De ambuyat zelf scoorde slechts 5/20 punten. De bijgerechten scoorden wisselend (van 6 tot 15,5/20 punten) en maakten het gerecht afwisselend en een beleving.

© 2024 Tekst & Fotografie: Ingrid Larmoyeur | vinissima.nl.
Teksten en foto’s mogen door derden niet zonder toestemming worden overgenomen of gebruikt.
Meer nationale gerechten zien? Volg me op Instagram @vinissima of @NationalDishes of op mijn blog via @NationalDishes.