National Dishes Nr 28-196 – CANADA – Poutine

In 2020 startte ik mijn culinaire wereldreis @NationalDishes. Het doel: de nationale gerechten van alle 196 landen ter wereld koken, van Afghanistan tot Zwitserland. Ik begon in Afghanistan en nu ben ik in Canada aangekomen om hun nationale gerecht ‘poutine’ te maken. De reis vordert langzaam en heeft even stilgelegen, maar nu ben ik weer volop bezig en kom ik heel veel interessante historische en culturele feiten en culinaire wetenswaardigheden van al die landen tegen. Vandaag: poutine. Poutine is het favoriete gerecht van de Canadezen. De snack komt oorspronkelijk uit Quebec, maar heel Canada lijkt er gek op te zijn. Dus zo werd een regionale snack het nationale gerecht van de Canadezen. Poutine is een soort Frans-Canadese ‘kapsalon’. Het is friet met jus en cheddar-wrongel. Vooral de wrongel is een belangrijk onderdeel, maar ook de jus, en de knapperige friet. Ach, eigenlijk alle drie de onderdelen dus. De kaas die gebruikt wordt is wrongel van cheddar-kaas (‘white cheddar cheese curds’). De kaas wordt in Franstalig Canada ook wel ‘fromage skouik-skouik’ genoemd, ofwel ‘squeaky cheese’ of piepkaas, naar het geluid dat het maakt als je de jonge verse kaas eet. Geen wrongel gevonden? Ik ook niet in Nederland. Maar geen zorg: als alternatief kun je mozzarella gebruiken.

Poutine is het favoriete gerecht van de Canadezen. De snack komt oorspronkelijk uit Quebec, maar heel Canada lijkt er gek op te zijn. Dus zo werd een regionale snack het nationale gerecht van de Canadezen. Poutine is een soort Frans-Canadese ‘kapsalon’. Het is friet met jus en cheddar-wrongel.

Waardering: 13/20 punten
Vanaf gerecht 12/196 waarderen we de nationale gerechten die we eten. Leuk om straks te kunnen vergelijken welke gerechten ons wel en welke minder bevallen.

Er zijn van die nationale gerechten waar ik helemaal geen zin heb. Maar onze culinaire reis gaat verder en dus moesten we die poutine toch maar uitproberen. Wij gaan nooit naar de snackbar en halen nooit ‘patat’ (die ik trouwens friet noem en geen patat). Frietjes met jus erover, dat leek ons niet echt een aantrekkelijke snack. En die cheddar-wrongel is in Nederland niet te koop, sowieso geen wrongel. Dus moesten we onze toevlucht nemen tot goedkope mozzarella, van die stuiterballen die we nooit eten omdat we liever mooie buffelmozzarella of burrata eten. Nou ja. Op naar de poutine met jus en mozzarella… En viel het mee? We waren het dit keer weer helemaal eens. Ja, het viel mee. Maar het is zwaar en niet echt ons ding. Te snackbarachtig. Vandaar maar 13/20 punten.

Score voor poutine:
Ingrid: 6,5/10 (“Het is een zwaar gerecht en als je het als hoofdgerecht eet, heb je er vrij snel genoeg van. Het vult nogal. Daarom bedacht ik er een lekker bijgerecht bij als tegenhanger: gebakken roodlof met kerstomaatjes uit de oven. Ik zag er al heel lang tegenop om poutine te maken en eten, vanaf het moment dat ik hoorde dat poutine – friet met jus en gesmolten kaas – het favoriete gerecht van de Canadezen is. Het leek me helemaal niks, met die slappe frietjes door de jus. Maar uiteindelijk viel het me alleszins mee. Het lijkt me inderdaad een prima ‘late night snack’ als je teveel gezopen hebt. Maar dat is bij ons niet aan de orde en een snackbar-bezoekje doe ik ooit nooit. Ik ben dan ook voorlopig niet te porren voor en herhaling.”)
Marion: 6,5/10 (“Eenvoudig. Lijkt op een verzinsel van de snackbar waar ik nooit kom.”)

Canada
Over Canada hoeven we natuurlijk niet zoveel uit te leggen. Iedereen weet waar het ligt. In Nord-Amerika, ten noorden van de Verenigde Staten. De hoofdstad van Canada is Ottawa en de grootste steden zijn Toronto, Montreal, Vancouver en Calgary. Wel een leuk weetje van Wikipedia: Canada is met een oppervlakte van 9.984.670 km² op Rusland na het grootste land ter wereld.

De naam Canada is afgeleid van het Iroquois woord kanata, wat nederzetting betekent. Het land werd al duizenden jaren bewoond door indianen en inuit voordat het vanaf de 16e eeuw door de Europeanen, met name Fransen en Engelsen, werd gekoloniseerd. Frankrijk raakte in 1763 zijn kolonie Nieuw-Frankrijk kwijt aan de Engelsen. In 1867 vormden vier Engelse koloniën de Canadese Confederatie. Met het Statuut van Westminster in 1931 kreeg Canada meer autonomie binnen het Britse Rijk en in 1982 werd het land door de Canada Act ook formeel geheel onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. Canada is nu een federale staat en een parlementaire constitutionele monarchie (een zgn. ‘Commonwealth realm’). Het staatshoofd van Canada is koning Charles III. Hij wordt in Canada vertegenwoordigd door de gouverneur-generaal. Premier Justin Trudeau is momenteel het hoofd van de regering. Canada is een tweetalig land; zowel Engels als Frans heeft een officiële status. Canada is lid van het Gemenebest van Naties, APEC, OSA, de VN, de Francophonie en de NAVO.

De keuken en specialiteiten van Canada
Weten we eigenlijk iets van de keuken van Canada? Ja, maple syrup (ahornsiroop/esdoornsiroop). Canada is de grootste producent van ahormsiroop. En verder? Ik ontdekte de geweldige Montreal Steak Spice, een specerijenblend die bestaat uit 8 ingrediënten en die ik regelmatig zelf samenstel en waarmee ik mijn bavette of steak kruid. Echt heel lekker! Verder weten denk ik weinigen iets over Canadese gerechten.

De drie oudste keukens van Canada hebben First Nations (inheemse bevolking), Engelse (Britse en Schotse) en Franse wortels. Ook Amerikanen zijn van invloed.

De traditionele keuken van Engels Canada hangt nauw samen met Britse en Amerikaanse gerechten, terwijl de traditionele keuken van Frans Canada zich heeft ontwikkeld uit de Franse keuken en de winterse omstandigheden van bonthandelaren. Met de daaropvolgende golven van immigratie in de 18e en 19e eeuw uit Centraal-, Zuid- en Oost-Europa en vervolgens uit Azië, Afrika en het Caraïbisch gebied werden de regionale keukens later aangevuld. Ook de Joodse immigrantenstroom naar Canada heeft het voedingspatroon beïnvloed, zoals ook blijkt uit de geschiedenis van de populaire Montreal Steak Spice. De Montreal-stijl bagel en het Montreal-stijl gerookt vlees zijn van oorsprong typisch Joodse gerechten. Daarnaast is Pizza Hawaï een van oorsprong Canadees recept! Ha, dat wist ook niet. Canada’s bijdrage aan de wereld, de in Italië gehate Pizza Hawaï.

De Canadese keuken staat vooral bekend om haar machtige en zware gerechten. Maar ook zoete gerechten worden door de Canadezen erg gewaardeerd; donuts, butter tarts en petit fours zijn dan ook zeer populair in Canada.
De specialiteiten variëren sterk tussen de verschillende regio’s van Canada. Er zijn aanzienlijke overlappingen tussen Canadees eten en het eten in de rest van Noord-Amerika, maar sommige gerechten zijn uniek of hebben unieke versies die alleen gevonden worden in Canada.

Typisch Canadees eten zijn steaks op de barbecue, in de Atlantische provincies en British Columbia veel vis, vooral zeekreeft (Atlantic lobster), zalm (zoals de Pacific sockeye salmon) en kabeljauw, en in de prairies bizonvlees.

Bannock is brood. De Johnnycake is maïsbrood met maple syrup en roomboter. Tourtière is een hartige vleestaart die zijn oorsprong vindt in Quebec. Deze taart wordt bereid met kalfs-, varkens-, of rundergehakt en aardappelen. Traditie met kerst of op oudejaarsavond. Beavertail is een soort koffiekoek gemaakt van gefrituurd volkorendeeg dat belegd wordt met alles wat ongezond is zoals koekjes, M&M’s, Nutella of pindakaas. Komt uit Ottawa. De Nainamo Bar komt uit Nainamo op Vancouver Island en is koekje bestaat uit een kruimeldeeg, een laag crème-au-beurre en een laagje chocolade. En ketchup-chips schijnt echt megapopulair te zijn; ik kocht die zelfs voor de grap toen de Formule 1 in Canada was. Andere specialiteiten zijn: Saskatoon-bessentaart, Tire d’érable à la neige (kokende ahornsiroop over sneeuw gieten en dan snel oprollen op een ijslollytsokje; ook wel ‘maple taffy’ genoemd), de Frans-Canadese ‘pouding chômeur’ (de werkeloosheidspudding die tijdens de Grote Depressie populair werd en dat nog steeds is), Montreal style smoked meat, Newfoundland chow mein (met kool in plaats van noodles), paté chinois (een variant van de shepherd’s pie die bedacht werd door Chinese spoorwegmedewerkers met gehakt, maïs en aardappelpuree), lobster roll (broodje verse kreeft), muktuk (in blokjes gesneden walvishuid, meestal gemaakt van Groenlandse walvis), fricot (aardappelen, uien en kip, mosselen, konijn, rundvlees of varkensvlees), gestoofd en gegarneerd met dumplings), hodge podge (Nova Scotiaanse versie van de Schotse stoofpot, bestaande uit aardappelen, bonen, erwten en/of wortels, gekookt in melkbouillon), rappie pie (casserole van geraspte aardappel en vlees), de maple slaw (de Canadese versie van de coleslaw met maple syrup) en de snacks Halifax donair (kebab met zoete melksaus) en de megapopulaire japadog (hotdog met Japanse toppings). En als drinken is de Canadese Bloody Mary heel populair, de Caesar-cocktail, met wodka, clamato-sap, Tabasco en Worcestershire. De garnituur loopt de laatste tijd een betje uit de hand, met zelfs hamburgers of hele kippen erbij.

Wil je meer weten, lees dan dit artikel op Wikipedia.

Het nationale gerecht: Poutine
Het favoriete gerecht van de Canadezen is poutine. Poutine komt oorspronkelijk uit Quebec, maar heel Canada lijkt gek te zijn op deze snack. Dus zo werd een regionale snack het nationale gerecht van de Canadezen.

Poutine is een populair fastfoodgerecht in heel Canada. Het wordt in de meeste Canadese provincies verkocht in cafés, kleine restaurants en snackbars, maar ook bij zgn. poutinetrucks langs de weg en zelfs bij veel bekende fastfoodketens. Het blijft met name snackvoer, maar inmiddels zijn er ook gourmet-varianten van chefs, zoals die met foie gras van chef Martin Picard van ‘Au Pied de Cochon’ in Montreal, die met lobster van chef Mark McEwan en de poutine met stoofvlees van Jamie Kennedy.

Poutine is een soort Frans-Canadese ‘kapsalon’. Het is friet met wrongel en jus. Vooral de wrongel is een belangrijk onderdeel, maar ook de jus, en de knapperige friet. Ach, eigenlijk alle drie de onderdelen dus.

De kaas: cheddar-wrongel
De kaas die gebruikt wordt is wrongel van cheddar-kaas (white cheddar cheese curds). De kaas wordt in Franstalig Canada ook wel ‘fromage skouik-skouik’ genoemd, ofwel ‘squeky cheese’ of piepkaas, naar het geluid dat het maakt als je de jonge verse kaas eet.
Als je geen wrongel kunt vinden, kun je mozzarella als vervanging nemen. Maar dan niet die mooie lekkere zachte buffelmozzarella, maar eerder de goedkopere wat stevigere. En hoewel de Canadezen cheddar-wrongel gebruiker, is cheddar an sich geen geschikte vervanger, dat smaakt niet naar de wrongel. De smaak is meer mozzarella-achtig. Een Canadese blogger omschreef de smaak als “zacht, soepel, subtiel van smaak, piepend”, squeaky. Als je mozzarella gebruikt, scheur de stukjes, en let erop dat je geen als te kleine stukjes kaas neemt. Die smelt te snel door de warmte van de friet en jus.

De jus
De jus is ook belangrijk en Canadese fans kennen veel varianten en experimenteren zelf ook met de samenstelling. De jus maak je met bouillon: runderbouillon of kippenbouillon, of gemengd. De vraag is of je van een wat lichtere smaak houdt (dan neem je alleen of meer kippenbouillon) of van een krachtigere smaak (dan neem je alleen of meer runderbouillon). Veel Canadese fans houden het op een deel runder- en een deel kippenbouillon. Een veel genoemde verhouding komt van de Frans-Canadese chef-kok Ricardo. Zijn jus bestaat voor twee derde uit runderbouillon en voor een derde uit kippenbouillon. Zo krijg je net een wat lichtere rundvleesjus en dat heeft bij veel Canadezen de voorkeur. Verder vermeng je wat maïzena met water en voegt dat aan het einde toe om de gewenste dikte te krijgen.
Ik nam een pot runderfond (net wat krachtiger dan bouillon) van 400ml en deed er 100ml kippenbouillon (van bouillonblokje) bij en dat pakte prima uit. Maar experimenteer er vooral mee.

De friet
Nee, geen Franse frietjes! Die zijn namelijk te dun en worden door de jus te zompig. Neem lekkere dikke frieten dus. En: twee keer frituren (double-fry). De eerste keer gaan ze 5 minuten in frituurvet van ca. 160°C. Dat voorbakken is om ze van binnen te garen. Ze zijn dan nog bleek van kleur. Laat ze vervolgens uitlekken. Daarna frituur je ze een tweede keer goudbruin en knapperig: 1-2 minuten op ca. 180°C. Pas bij de tweede keer worden ze lekker crispy.

De geschiedenis van Poutine
Het gerecht vindt waarschijnlijk zijn oorsprong op het platteland van Quebec in de jaren vijftig van de 20e eeuw. Vele plaatsen in Quebec claimen dat poutine bij hen is ontstaan, waaronder Drummondville , Saint-Jean-sur-Richelieu en Victoriaville. Een van de verhalen is die van Fernand Lachance uit Warwick. Hij beweert dat poutine werd uitgevonden in 1957 in zijn Café Ideal (later ‘Le Lutin qui rit’ geheten) toen zijn vaste klant Eddy Lainesse friet en kaasblokjes bestelde en vroeg om die samen in een zakje te stoppen. Lachance zou hebben gezegd: “ça va te faire une maudite poutine “ (dat kan, maar dan wordt het wel een zootje). En zo ontstond de naam; ‘poutine’ is slang in Quebec en betekent zootje. De jus zou later zijn toegevoegd om de friet langer warm te houden. En soms werd er ketchup of ciderazijn aan toegevoegd.

Je kunt poutine op vrijwel elke straathoek krijgen, maar het leukst is om deze te gaan eten in een specifiek poutine restaurant, zoals bij La Banquise in Montreal. Ze hebben veel varianten (naast de klassieke poutine nog 30 andere) èn elke maand een poutine-van-de-maand. Terwijl ik dit schrijf is dat de ‘poutine PATAT’ O FOUR’: een gewone poutine met als extra’s kaassaus, zure room, veel bacon, bosuitjes en “veel liefde”. Wat de varianten vetreft hebben ze die met o.a. hotdogs, bacon, gehakt / groene pepertjes / champignons, pepperoni / bacon / ui, gepaneerde kip, bacon / rode ui / guacamole / uienringen / chipotlesaus, pulled pork / coleslaw / zure room en natuurlijk is er een vega-variant. Tja. Ik heb het voor mijn eerste poutine-ervaring maar gewoon even bij de klassieke versie gehouden, met jus en kaas (mozzarella in plaats van de hier niet te krijgen cheddar-wrongel).

Laatste weetje: mensen in Quebec schijnen de laatste tijd boos te zijn dat poutine gezien wordt als nationaal gerecht van Canada. Hun woede komt doordat zij vinden dat de overige Canadezen de verdienste van Quebec omlaaghalen door te claimen dat het een Canadees gerecht is, terwijl zij het zelf puur een Quebec-gerecht van de Frans-Canadezen vinden.

Ingrediënten (4 personen)
NB De meest eenvoudige versie voor de jus is boter, bloem, runderbouillon, maïzena met water, en peper. Maar je kunt er naar smaak ui(enpoeder), knoflook(poeder), ciderazijn, Worcestershire-saus, ketchup, paprikapoeder, tijm en/of oregano etc. aan toevoegen om je eigen favoriete jus te maken. Garneren met fijngehakte peterselie of bieslook wordt ook wel gedaan. Wat de jus betreft is het gebruikelijk om runderbouillon en kippenbouillon te nemen, in een verhouding naar wens. Wil je krachtiger, dan neem je alleen of meer runderbouillon.
Wil je lichter, dan neem je alleen of meer kippenbouillon. Ik nam 400ml (een pot) runderfond in plAats van runderbouillon voor een krachtigere smaak en vulde dat aan met 100ml kippenbouillon.

• 1 kilo iets kruimige aardappelen, geschild (of neem kant-en-klare friet)
• frituurolie
• Toppings:
• 250gr witte cheddar-wrongel (of 250gr mozzarella, in stukjes gescheurd)

Voor de poutine-jus:

• 30gr ongezouten boter (ca. 2EL)
• 30gr bloem (ca. 2EL)
• 500ml krachtige bouillon, naar keuze runderbouillon en/of kippenbouillon. Ik nam 400ml runderfond en 100ml kippenbouillon.
• 1TL uienpoeder
• 1TL knoflookpoeder
• Optioneel: 1TL ciderazijn (om het wat frisser te maken)
• Optioneel: 1-2TL Worcestershire-saus
• 3EL maïzena
• 2EL water
• Peper en zout, naar smaak
• Optioneel: fijngehakte peterselie of bieslook als garnering

Bereiding

• Begin met de jus. Los eerst in een kommetje de maïzena op in het water en zet apart. Hiermee maak je aan het einde, als de smaak van de jus je bevalt, de saus nog wat dikker.
• Maak een roux. Smelt de boter in een sauspannetje met dikke bodem. Voeg de bloem toe en bak een paar minuten zachtjes tot de bloem goudbruin is.
• Voeg nu in delen de runder- en/of kippenbouillon toe en breng al roerend met een garde aan de kook. Het moet een glad klontvrij mengsel worden.
• Voeg uienpoeder, knoflookpoeder en ciderazijn toe (desgewenst ook de Worcestershire-saus; ik nam 1TL ciderazijn en 2TL Worcestershire-saus) toe. Laat alles 5 minuten goed doorkoken. Als je dan de jus dikker wilt hebben, voeg je wat van je maïzenamengsel toe tot de gewenste dikte. NB De jus moet wat dikker zijn dan normale jus of saus, want de jus moet echt aan je frietjes kleven.
• Breng de jus tenslotte op smaak met peper en zout. Zet even apart en verwarm weer vlak voor het serveren nadat de friet gebakken is.
• Maak en frituur je frietjes zoals gebruikelijk.
• Serveren:
  Doe de gebakken frietjes in een kom of schaal en bestrooi met zout. Verdeel de frietjes over de borden. Schep er een deel van de hete poutinejus over en hussel de jus een beetje door de frietjes (dat kan het beste met een keukentang). Voeg meteen de kaaswrongel of mozzarella toe en meng met de hete friet en jus. Bestrooi met versgemalen peper en (desgewenst) met peterselie of bieslook. Giet er nog een klein beetje jus overheen. Serveer onmiddellijk en geef de rest van de jus er in een kommetje bij. Optioneel is om er ook apart nog wat ketchup bij te doen, maar dat hoeft zeker niet.

Fun toppings: lekker variëren
We gaven hierboven al wat suggesties van restaurant La Banquise en topchefs (met foie gras, kreeft of stoofvlees). Er kan dus heel veel. Denk aan:

• Een ‘breakfast poutine’ met friet, bacon, worst, wrongel en ei.
• Duck poutine: met gebakken ei en eendenvet.
• Sweet potato poutine: met frietjes van zoete aardappel.
• Poutine pizza of poutine burrito.
• Midden-Oosten poutine met kipshoarma, aubergine, feta.
• Poutine met hash browns.
• Mac ‘n’ Cheese poutine.
• Shepherd’s Pie poutine.
• Een vega-variant.
• Of je kunt een poutine bestellen met mozzarella of feta in plaats van cheddar-wrongel.
• En gelukkig, chef Ricardo heeft ook voor een dessert-poutine gezorgd, met churros in plaats van frietjes en marshmellows in plaats van wrongel en caramelsaus in plaats van jus.

Wat eet je bij poutine?
De meeste Canadezen eten poutine als snack. En dus zeggen ze: niks erbij. En iemand suggereerde: “more poutine”.
Eet je poutine als hoofdgerecht, dan kun je denken aan bijgerechten als:

• Komkommer-tomatensalade of een andere frisse salade
• Bonensalade
• Spinaziesalade
• Coleslaw
• Gegrilde groenten
• Fruitsalade
• Je kunt de poutine ook zelf als bijgerecht zien bij bijvoorbeeld een sandwich of bij een (broodje met) hamburger.

Wij bakten roodlof (met sherryazijn en wat ahornsiroop in de pan bakken, 5 minuten per kant) en deden er ovengeroosterde kerstomaatjes over. Erg lekker en een fijne tegenhanger bij de poutine.

Wijntip: er zijn tal van adviezen voor welke wijn bij poutine past. Allereerst kan bier natuurlijk. Wil je er een passende wijn bij, dan past een wijn met wat zuren goed omdat de zuren door de rijkheid van de jus en vooral de kaas heensnijden en het gerecht wat minder zwaar maken. Je kunt zowel voor wit als rood gaan. Denk aan boterige chardonnay met houtrijping (overeenkomstig mondgevoel), witte Rhône en mousserende wijn. Voor rood is pinot noir favoriet bij poutine, helemaal als het een Canadese pinot noir betreft, maar die vind je in Nederland moeilijk. Andere opties zijn frisse maar fruitige rosé en cider.

Wij gingen voor de combi zwaar (jus en kaas)  & fris (zuren in de wijn) en knapperig (frietjes) & champagne. En we combineerden de adviezen voor mousserend met rosé en pinot noir. Daarom kozen we voor de champagne brut rosé van H. Blin. Deze champagne is gemaakt van overwegend pinot noir (60%), aangevuld met 20% chardonnay, 10% pinot meunier en 10% stille pinot meunier Coteaux Champagne. De champagne heeft 24 maanden gerijpt en een dosage van 7gr/L . Het is een lichtroze ‘funwine’. Licht, elegant en fruitig. Past bij visstoofpotten (cassolette de poisson), eendenborst, nougat glacé of tarte aux fruits rouge. Maar deed het ook heel goed bij onze poutine met een salade van roodlof en kerstomaatjes. Blij met onze wine pairing.

Eet smakelijk!

@NationalDishes
Mijn doel met @NationalDishes is om de nationale gerechten van alle 196 landen in de wereld te koken, van A (zie de kabuli palaw uit Afghanistan) tot Z (afsluitend Zwitserland, met vermoedelijk kaasfondue?).

Op naar…?
Zo. Canada was land 28/196 in onze culinaire reis. Hierna pak ik mijn koffertje en pannen weer op en ga naar Afrika, en wel naar de Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR). Het nationale gerecht van dit arme land is niet helemaal duidelijk. Foufou? Zeker ‘staple food’, basisvoedsel. Maar nbiet echt een gerecht. Dus wellicht is het een van de twee kanda-varianten, dat zijn gehaktballen op z’n Afrikaans. We zullen zien… We gaan het zien. Volgen jullie me straks ook weer in mijn culinaire wereldreis…?

Waardering nationale gerechten tot nu toe:
De Flying Fish & CouCou uit Barbados [nr. 14/196] kreeg 17/20 punten (“Heerlijke saus, wat een smaakexplosie! Complex en warm door alle kruiden en specerijen”).
De salteñas uit Bolivia [nr. 19/196] verrasten ons en kregen 16,75/20 punten (“verrassende smaakbeleving door de zoete deeg en mooie combinatie van hartig en pittig met zoet”).
Ema Datshi uit Bhutan [nr. 18/196] kreeg 16,5/20 punten (“overtrof al onze verwachtingen; heerlijk en zeer smakelijk”).
Tussendoor de borscht uit Oekraïne gemaakt, vanwege de crisis daar. 16,75/20 punten (“Hartverwarmende soep, vol en rijk van smaak”).
De machboos uit Bahrein [nr. 12/196] scoorde 16/20 punten (“Smakelijke geurige rijst. Sappige kip.”).
De ćevapčići uit Bosnië en Herzegovina [nr. 20/196] scoorden 15,75/20 punten (“smakelijke gehaktworstjes; met ajvar als mooie aanvulling”).
De twee nationale gerechten ‘shopska salata’ en ‘banitsa’ uit Bulgarije [nr. 24/196] scoren samen 15,25/20 punten (“pure en zeer smakelijke salade” en “heerlijke luchtige hartige taart”).
De mosselen met friet uit België [nr. 15/196]: 15/20 punten (“we hebben weer genoten van deze klassieker van onze zuiderburen”).
Rice & Beans uit Belize [nr. 16/196] scoorde samen met de recado-kip 14,5/20 punten (“verrassende rijst met bonen door de kokosmelk en heerlijke kip”).
De Chicken Korma uit Bangladesh [nr. 13/196] waardeerden we met 14/20 (“beetje saai”).
De feijoada uit Brazilië [nr. 22/196] kreeg 13,75/20 punten (“smakelijk geheel met een gevarieerd smakenpalet”).
Runderstoofje seswaa uit Botswana [nr. 21/196] eindigde laag met 13,5/20 punten (“puur maar best saai” en “zacht en smaakvol” was ons commentaar).
De waardering voor roersoep samlor korkor uit Cambodja [nr. 27/196] liepen erg uiteen (8- en “zeer smakelijk, puur en afwisselend” en 6+ “er springt niet echt iets uit”) waardoor deze soep uiteindelijk helaas niet hoog scoorde (14/20).
We waren het eens over poutine uit Canada [nr. 28/196]. De populaire snack kreeg van ons 13/20 punten (“eenvoudig”, “zwaar, snackbarvoer”).
De Riz gras uit Burkina Faso [nr. 25/196] kon ons niet bekoren (12,5/20 punten), want “saai” en “redelijk neutraal”. De pikante kip met specerijen uit het land die we erbij maakten, scoorde wel goed.
Ook boko boko harees uit Burundi [nr. 26/196] beviel niet zo goed (maar 10/20 punten). We vonden het gerecht vooral “flauw”.
De kuli-kuli van Benin [nr. 17/196] mislukte, dus die konden we voorlopig nog niet waarderen.
Ambuyat uit Brunei (nr. 23/196): kan het nog lager? De ambuyat zelf scoorde slechts 5/20 punten. De bijgerechten scoorden wisselend (van 6 tot 15,5/20 punten) en maakten het gerecht afwisselend en een beleving.

© 2024 Tekst & Fotografie: Ingrid Larmoyeur | vinissima.nl.
Teksten en foto’s mogen door derden niet zonder toestemming worden overgenomen of gebruikt.
Meer nationale gerechten zien? Volg me op Instagram @vinissima of @NationalDishes of op mijn blog via @NationalDishes.