Wijntrends 2025

De wijnwereld verandert. Het klimaat verandert. Wijnstijlen komen en gaan. Over het geheel gezien is er een trend naar minder, maar een bewustere wijnconsumptie. En de jongere consumenten (Gen Z en Millennials) hebben deels andere smaakvoorkeuren en wensen op wijngebied dan oudere generaties. Wat zijn de wijntrends voor het komende jaar? Sommige trends zie je al een aantal jaren opkomen, andere zetten wat duidelijker in. Mijn samenvatting van de belangrijkste wijntrends voor 2025: lichter, minder, beter, bewuster, duurzamer, en authentieker.

Hieronder lees je uitgebreid wat er speelt op het gebied van o.a. No & Low, nieuwe trends als Zebra Striping en Flex Drinking, mindful drinken, de trend naar lichtere wijnen, het zoeken naar authentieke en verrassende wijnen met een verhaal, de behoefte aan duurzaamheid en transparantie, de opkomst van alternatieve verpakkingen en meer info op het etiket, en de komst van de AI-sommelier.

De wijntrends 2025: lichter, minder, beter, bewuster, duurzamer, en authentieker.

No & Low
Alcoholvrij en alcoholarm blijft stijgen in het wijnschap. Wat mij betreft is (de overgrote meerderheid van de) 0%-wijn nog steeds niet lekker en ik drink echt liever wat anders als ik zero ga, maar hé, bij bier heeft het ook een tijd geduurd voordat het geaccepteerd werd. Hoewel je wat dit betreft bier niet met wijn mag vergelijken denk ik, want het proces om de complexe smaken van wijn bij dealcoholisering te behouden is veel lastiger. Maar de 0%-wijnen worden in de toekomst ongetwijfeld steeds beter, of minder slecht. Wat 0% betreft ben ik veel meer overtuigd van de kwaliteit en creativiteit van mocktails (met 0% spirits) dan van de 0%-wijnen. Maar alcoholvrij en alcoholarm ‘is here to stay’ en er komt een steeds breder aanbod van alcoholvrije en -arme ‘wijnen’ (waarom ‘wijn’ hier tussen haakjes: zie hieronder de kanttekening). Er zijn al winkels en webshops alleen voor alcoholvrij (zoals World of NIX, Club Zero en de alcoholvrijshop), het wachten is op een 0%-wijnkaart in restaurants en een sommelier die meer weet te vertellen over het 0%-aanbod in zijn restaurant en de beste 0%-spijscombinaties.

NB Nog even een kanttekening over de definitie van ‘alcoholvrije wijn’. We mogen het nog steeds geen ‘wijn’ noemen volgens de officiële EU-definitie, want volgens de huidige EU-definitie, zoals vastgelegd in Verordening (EU) nr. 1308/2013, moet wijn worden verkregen door de volledige of gedeeltelijke alcoholische gisting van verse druiven of druivenmost. De definitie impliceert dat wijn dus een product met alcohol is. Alcoholvrije of gedealcoholiseerde wijn valt daarom formeel niet onder de standaarddefinitie van wijn, omdat het alcoholgehalte is verwijderd of aanzienlijk is verminderd. Deze producten worden binnen de EU meestal aangeduid als “gedealcoholiseerde dranken op basis van wijn” of “alcoholvrije dranken”, afhankelijk van het proces en de regelgeving in specifieke lidstaten.
Maar de verwachting is wel dat die restrictie naar alle waarschijnlijkheid een van de komende jaren op de schop gaat en dan valt ook de categorie alcoholvrij en -arme ‘wijn’ onder de definitie. En tuurlijk, we hebben er ook geen aparte naam voor, net als voor alcoholvrij bier. 

Zebra Striping en Flex Drinking
Een groeiend bewustzijn van de potentiële gezondheidsrisico’s van alcohol stimuleert de vraag naar 0%-opties en opties met een laag alcoholpercentage, en een verschuiving naar matiging. Wijnen met een laag alcoholpercentage en zonder alcohol winnen dus aan populariteit, net als minder drinken, en met veranderende drinkgewoonten ontstaan ook nieuwe begrippen en concepten. Zo stuitte ik op de term ‘Zebra Striping’. Dit is een nieuwe trend in verantwoord drinken om het alcoholgebruik te verminderen. Het verwijst naar het afwisselen van alcoholische dranken en non-alcoholische drankjes, zoals water of frisdrank. Het is een praktische benadering van matiging waarmee drinkers kunnen genieten van hun favoriete wijnen terwijl ze ook voldoende water drinken.

Een andere term die je wel eens hoort tegenwoordig is ‘Flex Drinking’. Het is zoiets als een flextariër die af en toe geen vlees eet. Een flexdrinker kiest er bewust voor om alcohol soms te laten staan. In de praktijk komt het erop neer dat de meeste flexdrinkers slechts af en toe een glaasje wijn of bier of een cocktailtje drinken en de rest van de tijd non-alcoholisch blijven. Daarbij kies je bijvoorbeeld ook voor een 0% wijn bij je lunch of een alcoholvrij biertje als je thuiskomt, of maak je thuis een mixdrankje met een 0% spirit in plaats van met rum, wodka of gin, of je pakt een ready-to-drink mocktailtje uit een blikje. En als je een keer uitgaat of bij vrienden eet, dan neem je een keer een glas wijn.

Zowel met ‘Zebra Striping’ als met ‘Flex Drinking’ zie je dat er steeds meer nuances komen tussen regelmatig alcohol drinken en helemaal geen alcohol (meer) drinken. En de markt speelt daarop in met tal van nieuwe 0%-producten of andere dranken met minder alcohol, niet alleen bier en wijn, maar ook met 0%-spirits en RTD-mixdranken (ready-to-drink), hards seltzers en premium frisdranken.

Mindful: minder maar beter
Less is more. We drinken, zeker sinds corona, minder en minder vaak, maar beter. Mindful drinken en verantwoord c.q. bewust genieten, daar gaat het om. Onderzoek toont aan dat de jongere generaties minder drinken, maar wel meer uitgeven. De kwaliteit staat nu voorop en daardoor geeft men per fles meer uit dan voorheen. De nieuwe standaard ligt ver boven de €2,88 die Nederland jaren geleden gemiddeld uitgaf, en ook hoger dan de €4,24 bij de supermarkt en €8,14 bij de slijter die Nederlanders gemiddeld in 2023 nog per fles uitgaven. En niet alleen vanwege de forse stijging van o.a. productie- en transportkosten. Goedkope bulkwijnen en de onderkant van de markt gaan het door de vraag naar kwaliteit steeds moeilijker krijgen, zeker bij de jongere generaties. Weg met die slechte huiswijnen in restaurants. Voorbij de tijden van goedkope slobbertjes als ‘instapwijnen’ voor beginnende wijndrinkers. Ook dat is bewuster drinken, weten wat je wilt en daarvoor willen betalen.

En trouwens, terwijl ik dit schrijf is het januari. Dry January (of Tournée Minérale zoals de Belgen hun versie in februari noemen) wint aan populariteit. En Zebra Striping en Flex Drinking zijn natuurlijk ook vormen van minderen. Bovendien doet de anti-alcohol lobby (in het buitenland ook wel ‘neo-prohibitionists’ genoemd) ook z’n werk. Hier wordt in feite alle alcohol zonder nuancering op één hoop gegooid en verguist, of dat nou comazuipen / binge drinken is of af en toe genieten van een mooi glas wijn. Terug naar de drooglegging dus (refererend aan de ‘Prohibition’, die van 1920-1933 in de VS van kracht was).

Lichtere wijnen: minder rood, meer wit en rosé
Gaat No & Low over alcoholvrije en alcoholarme wijn, hier gaat het gewoon over de trend naar een wat lager alcoholpercentage en naar lichtere elegantere wijnen. Enerzijds willen we op onze gezondheid letten, en anderszijds zie je dat het alcoholpercentage van wijn mede door de klimaatopwarming langzaam stijgt. En soms wordt het gewoon te gortig met wijnen boven de 15% alc.
De populariteit van witte wijn stijgt enorm en overtreft inmiddels rode wijn in wereldwijde consumptie. Volgens de International Organisation of Vine and Wine (OIV) is witte wijn nu goed voor 43% van de wereldwijde consumptie , een stijging van 10 procent in de afgelopen twee decennia. Ondertussen is de wereldwijde consumptie van rode wijn sinds 2007 met meer dan 15 procent gedaald, en de verwachting is dat die trend verder doorzet.
In de trend naar lichtere wijnen, merk je de verschuiving van rode naar meer witte wijnen (en ook nog wat meer rosé) en van stevige wijnen (met veel houtrijping en stevige tannines) naar elegantere en frissere wijnen. Tuurlijk, witte wijnen zijn lichter en hebben vaak ook wat minder alcohol, dus past dat helemaal in de trend. In die verschuiving is wellicht ook te verklaren dat rosé en mousserende wijnen wat populairder worden. En hierin past ook de opkomst of stijgende populariteit van zgn. ‘cool climate’-wijnen. Want wijnen uit koelere gebieden hebben niet alleen een hogere zuurgraad, maar vaak ook een lager alcoholpercentage. Ze zijn momenteel populair omdat ze verfrissend en licht zijn. Denk aan de immens gewilde pinot grigio, maar ook sauvignon blanc of Rueda verdejo, en verder aan bijvoorbeeld riesling, albariño, grüner veltliner of chenin blanc, en wat rood betreft aan elegante pinot noir. Wijnen uit Duitsland, Oostenrijk, Nieuw-Zeeland, Noord-Italië, Noord-Spanje en Noord-Frankrijk varen er wel bij. En straks wellicht ook uit ons eigen land en België.

Enneh … als je fris wilt, maar toch rood …? Dan kun je je rode wijn een beetje koelen natuurlijk. De elegante rode wijnen (denk aan wijnen van pinot noir, of Beaujolais)zijn daarvoor het meest geschikt. Als je die wijnen wat koelt, komen ze wat minder zwaar over.

Duurzaamheid
Duurzaamheid is cruciaal voor bewuste consumenten en het klimaatbewustzijn groeit bij zowel wijnliefhebbers als wijnmakers zelf. Duurzaamheid in alles. Je kunt als wijnproducent nogal wat onderdelen verduurzamen.
Minder CO₂-uitstoot. Gebruik van groene technologieën, zoals zonne-energie en energiezuinige apparatuur. Optimaliseren van irrigatie (waar dat mag) om watergebruik te minimaliseren door drupirrigatie of droogtebestendige druivenrassen te gebruiken. Maar ook minder pesticiden, meer groenbemesting en biologische bestrijdingsmiddelen en biodiversiteit in de wijngaard. Meer biologische wijnen en vegan wijn. Wijnen gemaakt met aandacht voor ecologie, biodiversiteit en minimale interventie (zie hieronder bij natuurwijnen). Afvalreductie. Milieuvriendelijke verpakkingen: lichtere flessen, gerecycled glas of alternatieve verpakkingen als blik of karton. Groene logistiek. Verminderen van transportafstanden door meer gerecht zijn op lokale verkoop. Hoewel bij dit laatste een kanttekening op zijn plaats is die niet altijd wordt meegewogen! Transport is ook op hele lange afstanden maar een beperkt onderdeel van de totale voetafdruk. De klimaatimpact van wijn zit vooral in de teelt en de verpakking. De verpakking maakt dan meer uit voor een gunstigere ecologische voetafdruk (footprint) dan transport. Dus een wijn uit Italië hoeft niet altijd per definitie een betere ecologische voetafdruk te hebben dan eentje uit bijvoorbeeld Chili.
En tenslotte kun je denken aan sociale verantwoordelijkheid (arbeidsomstandigheden, eerlijke handel en het ondersteunen van lokale gemeenschappen door samenwerkingen).
Duurzame wijnbouw is een combinatie van milieubewustzijn, sociale verantwoordelijkheid en economische haalbaarheid. Wijnproducenten die hierin investeren, kunnen niet alleen hun ecologische voetafdruk verkleinen, maar daarmee inspelen op de groeiende vraag van consumenten naar milieuvriendelijke en ethisch verantwoorde wijnen.

NB Overigens is duurzame wijnbouw niet hetzelfde als biologische of biodynamische wijnbouw.

Klimaatbestendige druivenrassen
Er komt meer belangstelling voor druivenrassen die zich kunnen aanpassen aan de klimaatverandering, in eerste instantie bij vooruitziende wijnmakers zelf. Zij onderzoeken wat in de toekomst nodig is en welke druivenrassen het beste aangeplant kunnen worden. Soms ontdekken ze dat oude inheemse rassen, die al (bijna) verdwenen zijn, beter tegen de klimaatverandering kunnen dan nieuwere rassen die momenteel heel populair zijn.
Een bekend voorbeeld is Miguel Torres die sinds de 80-ger jaren van de vorige eeuw een programma heeft opgezet om oude vergeten inheemse rassen weer terug te vinden. Het is een intensief project, maar inmiddels heeft de familie Torres maar liefst 52 van deze Spaansen en Catalaanse rassen herontdekt. Vijf rassen zijn goedgekeurd op bestendigheid voor droogte en hitte en worden al ingezet om wijn van te maken: het witte ras forcada, en de blauwe variëteiten moneu, querol, gonfaus en pirene.
Een ander voorbeeld ontdekte ik zelf tijdens een studiereis naar de DO Vinos de Madrid: Las Moradas de San Martín. Wijnmaakster Isabel Galindo legde me uit dat ze op de hoger gelegen wijngaard cabernet en merlot rooiden en er albillo real hebben aangeplant. De internationale rassen doen het daar namelijk eigenlijk helemaal niet goed, en het inheemse ras albillo real wel.

Ook wijnregio’s bekijken momenteel wat ze moeten doen om in de toekomst ook nog wijn in hun regio te kunnen maken. Sommige druivenrassen zullen vervangen moeten worden omdat ze niet tegen de veranderende weersomstandigheden kunnen, zoals hitte en/of droogte. Dan zijn er andere druivenrassen of klonen nodig die zich aanpassen aan het veranderende klimaat en klimaatbestendig zijn. Zo keurde Bordeaux vier nieuwe blauwe rassen (touriga nacional, marselan, castets en arinarnoa) en twee nieuwe witte rassen (albariño en liliorila) goed. In Champagne experimenteren ze met bijna vergeten rassen als arbane en petit meslier. In Bourgogne wordt in de toekomst wellicht aligoté belangrijker naast de bekende chardonnay voor wit. Wil je als Franse wijnmaker experimenteren buiten de AOP-regels, dan kun je je toevlucht nemen tot de minder strikte regels voor een Vin de France voor onderzoeksprojecten en experimentele wijnen.

In Chianti wordt meer gekeken naar warmteresistente rassen als syrah. In Duitsland vind je al wat meer cabernet en merlot. In de VS kijken ze nu ook naar bijvoorbeeld grenache of tempranillo. In Chili zijn hittebestendige rassen als grenache en carignan mogelijk interessant. En in Zuid-Afrika ziet men alternatieven in Portugese rassen als touriga nacional en tinta barocca.

Authentiek met een verhaal
We zoeken steeds meer naar unieke, authentieke wijnen met een verhaal. Onder deze categorie kun je verschillende trends signaleren, waaronder de belangstelling voor onbekende, vergeten en/of inheemse druivenrassen. Denk aan minder bekende druivenrassen zoals mencía (Spanje), assyrtiko (Griekenland: Santorini), fetească albă en fetească neagră (Roemenië), falanghina (Italië), furmint (Hongarije). Wijnen van bijzondere druivenrassen met een eigen verhaal waarmee je lekker buiten de gebaande paden kunt gaan, weg van eeuwige allemansvriend merlot en die immens geliefde pinot grigio die iedereen tegenwoordig al drinkt.

Enerzijds is er ook een groep (oudere?) consumenten die voor easy gaat en die toegankelijke wijnen zoekt en daar niet al teveel voor wil uitgeven. Maar er zijn ook steeds meer (jongere) wijnliefhebbers die snappen dat wijn een complexe drank is en die zich best wel willen verdiepen in wijn, merk ik als wijndocent van het Wijninstituut. Je zou kunnen stellen dat de complexiteit van en de mystiek rondom wijn juist ook deel van de aantrekkingskracht is.

Een groot deel van de communicatie naar hedendaagse wijnliefhebbers draai tegenwoordig ook om storytelling. Wijnliefhebbers willen het verhaal achter de wijn weten. Ze willen weten wat ze drinken (transparantie) en wat speciaal is aan deze specifieke wijn. En ze houden van kleinschalige wijnhuizen en ambachtelijke wijnmakers. Dus vertel ze het verhaal van de wijnfamilie, die eigenzinnige wijnmaker, de unieke productiemethode of duurzame praktijk, of geef ze meer informatie over het specifieke terroir. De kans dat het verhaal meer aanspreekt en dat men de wijn koopt, is dan veel groter. En als je, zoals ik, wijndocent bent, is het extra leuk als je uit eigen ervaring kunt vertellen over een wijnstreek of een wijnhuis. Dan blijft je verhaal toch beter hangen.

Nieuwe wijnregio’s in de spotlight
Wijnliefhebbers worden avontuurlijker en gaan op ontdekking naar wijnen uit minder bekende of oude wijnregio’s, zoals Georgië, Armenië, Roemenië, Portugal (Alentejo), Mexico (Valle de Guadalupe) of – doe ‘es gek – sparkling wines in Engeland. Een deel van die landen, zoals Georgië en Armenië, hebben al een lange wijngeschiedenis, maar zijn deel van de zoektocht naar authenticiteit.

Meer bubbels
Er schijnt een toenemende vraag naar bubbels te zijn. And why not!? Bruissend door het leven. Want is naast champagne meer te bubbelen. En dan bedoel ik niet mierzoete slappe prosecco, maar kwaliteitsbubbels uit Franciacorta, cava, Zuid-Afrika (Méthode Cap Classique), goede Crémants uit Frankrijk (zoals Crémant de Loire, Bourgogne, Alsace), Duitse Sekt etc.
En omdat we ook steeds meer kijken naar authentiek en duurzaam, krijgen ook de ‘Pét-Nat’-wijnen meer bekendheid. Pétillant Naturel (pét-nat) is een natuurlijk bruisende wijn gemaakt volgens de oude methode. De wijn is ongepolijst, speels en perfect voor moderne wijndrinkers die iets anders willen.

Alternatieve verpakkingen
Glasflessen blijven, maar flessen moeten lichter worden en de markt is ook klaar voor alternatieve verpakkingen, zoals wijn in blikjes, bag-in-box of papieren flessen. De redenen zijn divers: milieuvriendelijk, lichtgewicht of perfect voor onderweg of op het strand. Twijfel over de kwaliteit van de wijn in blik of bag-in-box deed je wellicht terugdeinzen voor de aankoop ervan, maar als er meer vraag komt naar alternatieve verpakkingen, komen er in de nabije toekomst ook wijnen die beter zijn. Van wijn in blik is al bekend dat er ook al betere kwaliteit in blik te koop is en er zijn ook al gerenommeerde wijnproducenten die goede basiswijn in box verkopen.

Informatie via e-label en QR-code
Jongere wijnliefhebbers willen meer informatie over hun wijn. Consumenten zijn zich over het algemeen al meer bewust van wat er in hun producten, dus dat geldt nu ook steeds meer voor wijn. Consumenten willen minder toevoegingen, duurzamere praktijken, ethische productie en transparantie. Tot nu toe was er weinig informatie over een wijn op het etiket te vinden, ook wat voedingswaarde betreft. Maar dat gaat veranderen, of eigenlijk: is wettelijk al veranderd. Sinds 8 december 2023 zijn de etiketregels aangescherpt voor wijnen en gearomatiseerde wijnen die binnen de EU worden verkocht. Allergenen, intoleranties en energie-informatie moeten fysiek op het etiket staan. De andere vereiste informatie, zoals ingrediënten en voedingswaarden, kunnen vanaf die datum worden vrijgegeven via een speciaal e-label, waarbij de info toegankelijk is via het scannen van een QR-code.

NB Ik heb even gecheckt in mijn wijnkast. Er zijn wel wat wijnen met QR-code, maar veel flessen hebben nog geen code. Dat zit zo: Is een wijn voor 8 december 2023 geproduceerd en geëtiketteerd, dan is het wijnetiket nog vrijgesteld van deze vereisten en mag deze wijn na deze datum worden verkocht in de EU met het ‘oude’ etiket totdat de voorraad op is. Hierna moet de nieuwe wijn aan de nieuwe regels voldoen.
De QR-code met info van het e-label moet trouwens linken naar ingrediënten en voedingswaarden, en niet naar een commerciële site van de producent! Ook dat gaat nog wel eens mis, merkte ik toen ik mijn flessen thuis scande, maar bij nader inzien waren dat flessen van oogstjaren 2023 en ouder.

En even een kleine frustratie van mijn als ik voor mijn wijncursussen weer eens wat informatie over een wijn opzoek: een ‘website’ met alleen een homepage met contactgegevens, of met de meest recente informatie over de wijnen uit 2014 (!) … dat kan dus echt niet meer!

AI-sommelier
Wijnapps zijn er al een tijdje, zoals WineStein. Die geeft advies over wijnen bij jouw gerecht. Een stapje verder is een heuse AI-sommelier. Wat denk jij? Krijgen we straks in de horeca door banentekort de robot sommelier of AI SOMM die je eerst advies geeft over de beste wijn bij jouw gerecht en die je vervolgens als volleerd sommelier ook nog de wijn aan tafel komt brengen en voor je inschenkt? Die gaat er geheid komen, de vraag is alleen op welke termijn. Juli 2023 claimden HES-SO Valais-Wallis’ School of Engineering (HEI) in Zwitserland samen met Les Celliers de Sion al dat zij de eerste sommelier-robot hadden ontwikkeld. Ze noemden ‘m de ‘Aperobot’ en die kon al glazen wijn inschenken. In Napa Valley staat sinds november 2023 inschenkrobot ‘RobinoVino’ die als bezienswaardigheid ook extra gasten trekt. Zijn baasje wil nu ook onderzoeken of de robot ingezet kan worden voor wijn-spijs adviezen bij events.
Een robot kan niet proeven. Maar ‘echte’ sommeliers kunnen AI wel inzetten om via een database en algoritmes de beste wijn-spijs adviezen te vinden. Geen fysieke robot sommelier, maar een digitale AI-sommelier dus die chemische analyses kan maken en die over heel veel data beschikt en die je achter de hand kunt hebben.
In de nabije toekomst zou een ‘AI-sommelier’ wellicht sensorische vertaalmodellen kunnen gebruiken om de kloof tussen chemische analyse en zintuiglijke waarneming te overbruggen. Deze modellen kunnen chemische gegevens gebruiken die zijn verkregen via zgn. massaspectrometrie (techniek om moleculen te identificeren) om zo benaderingen van de zintuiglijke ervaring te genereren. Zo kan de AI-sommelier leren om specifieke chemische profielen te associëren met overeenkomstige zintuiglijke waarnemingen.
Ondertussen kun je ChatGPT vragen om wijnadvies. Ik nam de proef op de som en vroeg of hij wat suggesties had bij parelhoensuprême met paddenstoelenrisotto en truffel. Dit waren enkele van zijn adviezen, uitgaande van zijn profiel voor een wijn “die elegantie, aardsheid en een beetje kruidigheid biedt zonder de delicate smaak van de parelhoen te overheersen”: Barolo, Chianti Classico Riserva, Roero Arneis, Bourgogne rouge, riesling feinherb, Châteauneuf-du-Pape blanc. Klassiek en ook gedurfd.

Bordeaux in de problemen
Bordeaux. Klassieker kan niet. De tophuizen en prestigieuze grands crus in Bordeaux verkopen nog steeds goed, maar momenteel heeft vooral de onderkant van de markt een probleem en krijgt de flesjes maar niet verkocht. Het gevolg? Aanzienlijke overheidsmaatregelen en fikse subsidies om wijngaarden te rooien of om onverkochte wijnvoorraden te distilleren in industriële alcohol. Dramatisch natuurlijk voor de wijnboeren aldaar. En ook niet goed voor het imago van Bordeaux. Je kunt je afvragen of de wijnboeren in de Bordeaux niet te traag zijn geweest met aanpassen aan de veranderende marktsituatie, de klimaatverandering èn andere smaakvoorkeuren van jongere generaties. Bordeaux was vroeger stijl en kwaliteit en had aanzien. Maar Bordeaux begint een wijn voor boomers te worden (mijzelf even daargelaten). Een nieuwe generatie wijnmakers wil breken met de traditionele regels, wijnstijlen en wijnen van Bordeaux. En waarschijnlijk is dat ook goed, want de jongere generatie is minder enthousiast over wijnen uit Bordeaux dan de oudere generatie. En daar willen de Bordeaux-piraten wat aan doen. De nieuwe generatie Bordeaux-piraten vecht tegen het heersende conservatieve imago van Bordeaux, maar ook tegen het beeld dat de wijnen uit deze regio allemaal duur, stug en stoffig zijn. We zullen in de toekomst zien waartoe dat leidt.

En dan tot slot twee trends die we al even zien, maar waarvan een echte doorbraak bij het brede publiek tot nu toe nog niet is gekomen.

Orange Wines of oranje wijnen. Oranje wijnen werden al 8000 jaar geleden in Georgië gemaakt en nog steeds, maar zijn nu ook elders ineens een hype / trend. Oranje wijnen hebben een natuurlijke uitstraling en uniek mondgevoel en zijn interessant en veelzijdig qua wijn-spijs combinaties. Trendy in o.a. Nederland (oké: Randstad), de VS, en hippe restaurants wereldwijd.

Kort uitgelegd: je behandelt witte wijn als rode wijn en laat de schillen van witte druiven meegisten voordat je gaat persen. De schillen worden soms dagen, maar in Georgië soms wel tot een jaar meegegist; vaak in een aardenwerken kruik, de zgn. ‘qvevri’) in de grond. Resultaat is een amberkleurige wijn met wat tannines en heel andere aroma’s dan normaal. Je krijgt meer secundaire aroma’s uit de schil en de wijn smaakt anders dan ‘normale’ witte wijn, met minder primair fruit. Aroma’s: kruidig, citrus/sinasschil, gedroogd of tropisch fruit, thee, droogbloemen, honing, notig. Wat eet je erbij? Marokkaans, curry, Koreaans, Japans en vlees, ondanks het feit dat het witte wijn is.

Natuurwijnen.
Ik schreef in 2023 al over natuurwijnen. ‘Funky’ hipsterwijnen. You hate it or love it. Bij natuurwijn (vin naturel / vin nature / natural wine) grijpt de wijnboer slechts minimaal in. Er zijn geen vaststaande regels, wel een filosofie erachter. Het gaat om een pure manier van werken, zowel in de wijngaard als in de wijnkelder. Geen bestrijdingsmiddelen, geen kunstmest. Handmatige oogst van bio(dynamische) of duurzame wijngaarden. Spontane vergisting met alleen de wilde gisten op de druiven zelf. Geen chaptalisatie of aanzuren. Geen of hooguit heel weinig sulfiet toevoegen. Geen chemische hulpmiddelen voor klaring, hooguit lichte filtering. Natuurwijn is een trendy hipsterwijn voor Randstedelingen (met name Amsterdammers). Buiten de Randstad, of zelfs buiten Amsterdam, is natuurwijn nog slechts mondjesmaat doorgedrongen of populair. Mijn inschatting is dat dat ook nog wel even zo blijft.

Lagere wijnconsumptie, veranderende voorkeuren
Wijn daalt wereldwijd in de belangstelling binnen de categorie dranken. In Frankrijk is bier nu voor het eerst wijn voorbijgestreefd! Ik bedoel maar. En duidelijke voorbeeld van veranderende voorkeuren van onder meer de jongere generaties is niet te vinden. Mensen drinken nog steeds vooral bier, of wijn, of iets anders. Maar daarnaast boeit het ze ook steeds minder. Ze hebben vooral behoefte aan een lekker drankje. Dat kan het ene moment een (al dan niet 0%) biertje, een glas wijn of een cocktail zijn, het andere moment kombucha, een bijzondere thee of premium frisdrank. En wat te denken van de nieuwe cocktail trend van de zogenaamde ‘savoury cocktails’? Umami is hier het toverwoord en de grens tussen eten en drinken vervaagt hier. Het zijn hartige cocktails met de smaak van een populair gerecht, zoals cocktails met de smaak van Thaise tom ka soep (de Tom Kha’llins) of Thai beef, Waldorf-salade, de Celine-Dijon (met Dijon-mosterd en passievrucht), een Kaviaar Martini, The Sheepish Grin (met pecorino romano kaas), een cocktail met tomaat of zeewier, of een gin-cocktail met gerookte zalm. Hoeft ook niet allemaal met alcohol, zoals de NA Carrot Cocktail (met wortelsap en 0% tequila) bewijst. Al trendy in New York en London, dus dat zal binnenkort wel overwaaien… Lijkt het jou wat? Ik vind het wel intrigerend.

Binnen de cocktailscene is ‘fat-washing’ (vetwassen) een andere grote trend. Het idee is om extra texturen aan de drank toe te voegen door oliën of vetten toe te voegen, zoals boter of kokosolie. Het olieachtige ingrediënt wordt in de drank getrokken en ingevroren, zodat de vloeistof en het vet zich scheiden. De gestolde laag vet wordt vervolgens van de bovenkant van de drank verwijderd, waardoor er een gladde, fluweelzachte textuur overblijft met een subtiele toevoeging van de olie of het vet.

Conclusie
De belangrijkste wijntrends van 2025 zijn: lichter, minder, beter, bewuster, duurzamer, en authentieker.

Kwaliteit, authenticiteit en gezondheidsbewustzijn worden steeds belangrijkere factoren bij de beslissingen over de aankoop van wijn. De markt in z’n totaliteit daalt, mede door verschuiving in drinkgewoonten naar een meer gematigde alcoholconsumptie, maar de belangstelling voor alcoholvrije/alcoholarme wijnen, voor witte wijnen, voor wijnen van bijzondere druivenrassen, voor minder bekende wijngebieden, en voor karaktervolle wijnen met een authentiek en eerlijk verhaal groeit. Ik ben benieuwd hoe de markt zich verder ontwikkelt en welke nieuwe trends we binnenkort kunnen signaleren.

© 2025 Tekst & Fotografie: Ingrid Larmoyeur | vinissima.nl.
Teksten, foto’s en AI-illustraties mogen door derden niet zonder toestemming worden overgenomen of gebruikt.

===
NB Ik beschreef eerder al de wijntrends 2014, wijntrends 2017 en wijntrends 2021.