We zitten nog midden in ‘Dry January’, maar nu we alweer even in het nieuwe jaar zitten, toch een blik in de nabije toekomst. Wat zijn de wijntrends voor het komende jaar? Ik maakte een rondje langs verschillende nationale en internationale media om wat wijntrends voor 2021 voor jullie te signaleren. Veel hangt ermee samen dat we meer thuis drinken en nu minder naar restaurantjes en (wijn)bars kunnen gaan en dat we überhaupt minder naar buiten kunnen en geen events meer kunnen bezoeken.
Een greep uit de voorspellingen voor 2021:
- We drinken minder, maar iets beter/duurder. Iets met: het leven is te kort etc. En nu in de coronatijd gaan we ook bewuster met genieten om, denk ik.
- Low everything: low alcohol, low sugar, low sulfite, low calorie. De millenials en de Gen Z gaan van vollere naar meer lichtere, frissere en drogere wijnen met minder alcohol. Alcoholvrij en –arm rukt op, maar de kenners vinden het nog steeds niet. Ik verwacht dat het nog een hele tijd duurt voordat we de kwaliteit van 0%-bier benaderen. Wat mij betreft is dit geen interessante categorie voor mijzelf. De conclusies van mijn ontnuchterende test van 45 alcoholvrije wijnen staan wat mij betreft nog steeds. Ik schreef: “Alcoholvrije wijn smaakt over het algemeen behoorlijk zoetig. Winegums troffen we regelmatig in onze flessen aan. Maar ook karton en afwaswater, zure cranberry, vlierbloesemsiroop en overjarige appels, zweetvoeten en kaas, natte dweil en tandpasta, muffig, chemisch, vieze geur en smaak. Het smaakt bijna nooit naar echte wijn. Je mist geur en smaak, finesse en complexiteit.” Ik ga voor The Real Thing, of een beetje minder ervan qua hoeveelheid, maar niet voor low low. Maar ja, ik ben ook geen millenial… 😉
- Online kopen. Hoewel de wijnwinkels vooralsnog gewoon open zijn, wordt online kopen in het algemeen dankzij de coronamaatregelen steeds populairder.
- ‘Orange wine’ zit nog steeds in de lift. Wat is ‘orange wine’? Witte wijn waarbij de schillen mee vergisten (als bij rode wijn). Soms dagen, of tot een jaar. Vaak in een amfora (aardenwerken kruik) in de grond. Hierdoor krijg je meer secundaire aroma’s uit de schil en smaakt de wijn anders dan ‘normale’ witte wijn, met minder primair fruit. Aroma’s: kruidig, citrus/sinasschil, gedroogd of tropisch fruit, thee, droogbloemen, honing, notig. Sommigen moeten er niets van hebben en hem is zeker niet mainstream, maar je hoort er steeds vaker over en er zijn hele fangroepen van.
- Wijn in fles is nog steeds populair, maar de kwaliteit van wijn in andere verpakkingen verbetert, zoals ‘bag-in-box’ of wijn blik. Zeker de blikjes van goede kwaliteit zijn nog lastig te krijgen en wijn in zakken of kartonnen pakken heeft nog geen goed imago, maar wie weet komt daar verandering in.
- Toenemende aandacht voor bio-wijnen en natuurwijnen, maar ook voor ‘vegan friendly’. Het heeft alles te maken met authentiek, duurzaam en de hoop op een betere wereld met minder CO2-uitstoot en meer aandacht voor de ‘footprint’ van producten. In de categorie natuurwijnen groeit ook de belangstelling voor ‘pét-nat’, pétillant naturel’ (natuurlijk bruisend via de oude méthode ancestrale).
- Rosé mag, het hele jaar. Hoewel anderen juist voorspellen dat rosé op z’n retour lijkt. Maar rosé is onverminderd populair in ons land.
- We hebben zin in vrolijke bubbels. Vooral cava en prosecco blijken populair. Ook een kulproduct als ‘rosé prosecco’ zie je vaker. Waarom kul? Van een witte druif (glera, voorheen prosecco) kun je geen rosé maken. Je mag er dus volgens recente wetgeving (medio 2020) 10-15% pinot nero aan toevoegen voor de kleur. Tja, marketing dus. En het speelt ook nog eens mooi in op de rosé-trend. Maar een kniesoor die daarop let.
- ‘Hard seltzer’ en ‘wine seltzer’ (bruiswater met een beetje alcohol/wijn) komen op nu de consument zoekt naar laag-alcoholische alternatieven. Schijnt vooral heel chemisch te proeven. Ik heb het nog niet geprobeerd. Jij al wel? Ben benieuwd naar je indruk ervan.
- Diversiteit! We krijgen meer zin in gekke inheemse druifjes. We zijn geïnteresseerd in minder bekende wijnregio’s en kleine wijnhuizen met goede prijs-kwaliteit verhouding. Wat mij betreft top, want ik was dat altijd al! Gekke druifjes, minder bekende gebieden; dat is wat wijn voor mij juist aantrekkelijk en interessant maakt. Altijd weer wat nieuws proeven. Furmint uit Hongarije, vranec uit Macedonië, ġellewża uit Malta, cornalin uit Zwitserland of Valle d’Aosta, mavrud uit Bulgarije, areni uit Armenië, merwah uit Libanon, encruzado uit Portugal. Er is nog zoveel te ontdekken…!
- We schijnen weer heel klassiek te drinken (Frankrijk, Italië, Spanje), maar Portugal schijnt eraan te komen, is zowel nationaal als internationaal de voorspelling! Ik moet het nog zien. Dat Portugal eraan komt, werd al 15 jaar geleden voorspeld. Ik ben dol op Portugese wijnen, vooral vanwege de enorme diversiteit aan inheemse druivenrassen (zo’n 400!), maar ik zie het nog steeds niet doorbreken. We wachten het af…
- Het verhaal achter de wijn. We willen meer weten over wat we drinken en wie het gemaakt heeft. Emotie speelt ook een rol. Je zoekt meer betrokkenheid. Een kleine wijnproducent met goede visie en goede eerlijke, authentieke wijnen met goede prijs-kwaliteit verhouding spreekt meer aan dan een anonieme massaproduct van een grote wijnproducent.
- Lokaal is lekker. Nu we niet meer mogen reizen, ontdekt de Nederlander ook de charme van het bezoeken van Nederlandse wijngaarden. En ontdekken we gaandeweg dat er in ons land steeds betere wijnen worden gemaakt.
- Een interessant onderwerp is voor mij altijd wijn-spijs. Er komen steeds meer vegetariërs en veganisten, maar ook flextariërs. Wijnadviezen gaan nog heel vaak over “lekker bij steak en lam”, of “past bij kip en varkensvlees”. Je leest nog weinig wijn-spijs tips voor vegetarische gerechten, terwijl daar toenemend vraag naar zal zijn. Wijnmakers en wijnhandel zullen dus moeten omdenken. Misschien komt het nog niet in 2021, maar wijnproducenten en de wijnhandel zullen zeker meer moeten inspelen op vegetarisch eten.
- En tenslotte, nu we al een tijdje geen fysieke proeverijen en wijncursussen meer kunnen volgen, worden de online proeverijen en online wijncursussen ook populairder. Voor wijnproducenten een uitgelezen gelegenheid om via social media een sterke(re) band met consumenten op te bouwen. Zonder Instagram of Facebook-pagina gaat het tegenwoordig echt niet meer. Lifestreaming wordt ook vaker ingezet en je ziet steeds meer online masterclasses van wijnexperts. En diverse wijnlanden en –regio’s bieden ook al – al dan niet gratis – online cursussen aan, zoals Bourgogne, Champagne, Rioja en Zuid-Afrika. Er is ook al een online platform gelanceerd (Vivant) waar je met een abonnement een echte interactieve ‘virtuel experience’ kunt krijgen. Ik heb inmiddels mijn eerste cursus SDEN2 online via MS Teams gegeven aan een groep medewerkers van een groothandel. En ook het Wijninstituut heeft al enkele online wijnlessen gegeven en dat bevalt prima; en in 2020 heeft het Wijninstituut de cursus SDEN2 Online gelanceerd voor zelfstudie van SDEN2 Wijnoorkonde, inclusief een te bestellen proefpakket met voorbeeldwijnen.
Die online-trend is natuurlijk niet te stoppen. Hopelijk kunnen we in te (nabije) toekomst weer wijnreizen maken, wijnevents bezoeken, wijn bestellen in ons favoriete restaurantje, wijncursussen doen en samen proeven, maar online is denk ik niet meer weg te denken. Minder gezellig, maar makkelijk vanuit je luie stoel.
Herken jij (een aantal van) deze trends? Of zie jij nog andere trends?
Geef een reactie