Sushi…dat vraagt om…? Ja wat eigenlijk? Een tijd geleden kon ik mij geen betere combinatie voorstellen dan sushi met manzanilla sherry. Die is knisperfris, beendroog en van alle sherrysoorten de meest ziltige omdat dit type sherry uit het kustplaatsje Sanlúcar de Barrameda komt. En die zeelucht proef je terug in deze sherry.

Eergisteren aten we sushi. Lekker compleet met diverse soorten, met wakame (Japanse zeewiersalade), soja, sesamdressing, wasabi en gember. Nou ben ik de laatste tijd wat meer geïnteresseerd geraakt in sake, de Japanse rijstwijn. En dan niet die goedkope die je warm uit kruikjes drinkt, maar kwaliteitssake. Die drink je gekoeld en uit een wijnglas. Dus de grote vraag was: past de manzanilla beter? Of toch de sake?

Manzanilla van Lustau
De manzanilla Papirusa uit de serie “solera reserve” van Lustau is een klassieker. Emilio Lustau is sinds 1950 een bekende naam in de sherrywereld. Het bedrijf Emilio Lustau S.A. is tegenwoordig een van de meest bekroonde sherryhuizen. Naast de grote bodega’s kent de sherrystreek de zogenaamde almacenistas, ‘voorraadhouders’ van kleine hoeveelheden bijzondere sherry. Emilio Lustau is van oorsprong zo’n almacenista. In de bodega van Lustau liggen ruim 20.000 vaten, een monumentale wijnkelder met schitterende sherry’s.
Wij dronken bij de shushi de manzanilla Papirusa. Een strogele sherry van het druivenras palomino fino. De wijn is gerijpt op vaten van Amerikaans eiken, Knisperdroog, ragfijn, elegant, rijk en complex. Met mooie aroma’s van amandelen, toast en de bekende ‘flor’-tonen die van de rijping onder het schimmellaagje komen. Doet het redelijk goed bij de sushi, vooral ook bij de soja- en sesamsaus, maar gaat door zijn krachtige smaak iets over de sushi zelf heen.

Gelukssake
De sake “kaiun iwaizake junmai ginjo” is van Doi Shuzojo. Deze sakebrouwerij komt uit de stad Kakegawa in de Shizuoka-prefectuur. De sake die hier vandaan komt, wordt erg gewaardeerd. “Iwaizake” betekent gelukssake. Ik kreeg deze sake vorig jaar cadeau van mijn partner, na de aanschaf van ons eerste gezamenlijke huis. Zo’n sake moet goed smaken…! En dat deed hij ook. Geurige neus. Vol en romig. Zuiver. Mondgevoel fluwelig zacht. Smaakt ook echt naar rijst. Zacht in de mond. Karaktervol. De 16% alcohol proef je niet.
Dit is een ‘junmai ginjo’ sake. Junmai ginjo is de op een na hoogste kwaliteit. Junmai betekent ‘pure rijst sake’. Hier is geen alcohol toegevoegd en de aanwezige alcohol is puur door vergisting is ontstaan. De kwaliteit van de uiteindelijke sake neemt toe naarmate er meer van de rijstkorrels is weggeslepen. Bij een ‘ginjo’-sake is veertig procent van de rijstkorrel weggepolijst; redelijk veel. Let ook eens op de ‘nihonshu-do’ (ook bekend als de SMW of wel de Sake Meter Value). De SMW geeft de mate van zoetheid of droogheid aan. De range loopt over het algemeen van -5 tot +5, waarbij -5 zoeter is en +5 een droge sake is. Deze sake zit op +4 en is dus behoorlijk droog.

Sake vs. manzanilla…
We hebben zowel de manzanilla als de sake geproefd bij de sushi. Welke drank wint? Zonder twijfel is dat de sake. Hoe mooi de manzanilla ook is. Sake lijkt zich in het algemeen op de een of andere manier beter aan te passen aan gerechten dan wijn! Hoewel de meeste wijnliefhebbers vermoedelijk zweren bij hun wijn bij het eten, lijkt sake zelden te botsen met gerechten. Ook bij onze sushi was dat het geval. Sushi en sake, een harmonieus huwelijk!

Proost! Kampai!