Het is zomer en iedereen trekt er lekker op uit. Frankrijk. Spanje. Griekenland. Of verder weg naar Azië of Afrika misschien. Hou je van een wijntje op het zonnige terrasje? Snuffel je graag bij een paar Franse wijnboeren en neem je zelfs af en toe een doosje wijn mee naar huis? Bestel je op Bali toch een keer een flesje wijn? Ben je blij dat je in Marokko eindelijk een restaurantje met wijn aantreft? Koop je bij een tourist shop in Nepal een keer een fles wijn om ’s avonds in de hoteltuin op te drinken? Of kies je in dat leuke Griekse restaurantje een keer een Griekse wijn van druivenras assyrtiko?
De meeste mensen herkennen wel een of meer van de bovenstaande situaties. Ik ben zelf talrijke keren op vakantie teleurgesteld. Daarom een korte waarschuwing als je op vakantie gaat en wijn koopt of bestelt…
Old wine is good? Of niet?
“Old wine is good, Madam!” wist een ober in India mij te vertelen toen ik kritisch was over de wijn waar hij mee aankwam. Ik vroeg hoe hij dat wist. “But Madam, all the tourist say!” En ik geloofde hem onmiddellijk, want veel toeristen weten het ook niet. Hij zeker niet, want de man dronk vanwege zijn geloof geen wijn en hij had er ook niet veel kennis over. Ik heb in India en Nepal vaak gevraagd of ik de wijn mocht zien voordat die geopend werd. Auw. Dat was schrikken! Ouwe meuk, compleet geoxideerd. Het aanbod in de restaurants is daar schokkend. Compleet stoffige flessen, met verweerd etiket. Wijnen van kwaliteitsniveau slobbertje van zes, zeven, soms wel meer dan tien jaar oud!? Het heeft weinig zin om in discussie te gaan met Indiase obers die niets van het product wijn weten. Vooral niet als ze je weten te vertellen dat oude wijn goed is. Ze kijken je dan wat meewarig aan en geloven je niet als je zegt dat de wijn die ze je tonen inmiddels echt niet meer te drinken is. Terwijl ik een cola bestel, zie je hun verbaasde en ongelovige blik. Ik begrijp het als een gemiddelde Indiase ober niets van het product wijn weet. Maar wat mij het meeste doet verbazen is dat al die Westerse toeristen die meuk bestellen en nog opdrinken ook! Conclusie: de gemiddelde toerist heeft een belabberde wijnkennis en gelooft zelf ook nog steeds dat (alle) oude wijn goed is.
Gerijpte Chenet
Ik ben op vakantie vaak, heel vaak, veel te oude wijn tegengekomen in restaurants. En soms kun je het de restauranthouders of obers het niet eens kwalijk nemen, want ze drinken zelf geen wijn en hun land heeft geen wijncultuur. In Marokko wilde men mij een rosé van 8 jaar oud serveren. Die had vermoedelijk al jaren in het opslaghokje gelegen, bij veertig graden of meer in de zomer. Nou, laat maar. In India kwam ik in de meeste restaurants die überhaupt buitenlandse wijn hadden veel te oude wijn tegen. In een Nepalees toeristenwinkeltje met sigaretten, sterke drank en wijn stond de hele achterwand vol met doorsnee Australische slobberwijnen en Europeanen à la JP Chenet. De jongste wijn was zes jaar oud, de oudste – een inmiddels donkergeel geworden witte wijn – elf jaar. Het winkeltje lag in de zon; het was er snoeiheet. De gerijpte Chenet & Co. heb ik links laten liggen. Maar zelfs in Griekenland krijg je in de meeste restaurants flessen wijn van een paar jaar oud, zowel rood als wit. ‘Verse’ jongere wijn kun je bijna nergens vinden. Ongegrijpelijk maar waar. Waar blijft dan de jonge wijn!? Ik heb er een paar keer m’n neus gestoten, maar kijk nu niet meer alleen op de wijnkaart, maar bij wit gewoon in hun eiegn koelkast. Ik wil de wijnen en met name de oogstjaren zelf zien voordat ik mijn keuze maak. En in griekenland kies ik vaak gewoon voor de jongere jaargangen om verzekerd te zijn van een smakelijk glas. Kortom: kijk in sommige landen – zeker als die niet zo’n wijntraditie hebben als wij in Europa – eerst goed naar het oogstjaar en bepaal dan je keuze. Accepteer geen ouwe meuk. Discussie heeft niet zo’n zin, ze begrijpen het vaak toch niet.
Op vakantie smaakt alles lekkerder
“Die wijn smaakte op dat terrasje in de Provence zo lekker, maar thuis niet. Hoe kan dat?” Je zit tijdens je vakantie in het buitenland lekker op je terrasje, camping of balkonnetje van je hotelkamer en geniet van een heerlijk wijntje. Je koopt een paar doosjes van diezelfde wijn bij de wijnboer of in de supermarché. Tijdens een druilerige herfstdag trek je thuis je geliefde vakantiewijn open om nog even herinnerd te worden aan je vakantie. Hm, heerlijk, denk je. En dan proef je de wijn en valt hij tegen! Herkenbaar? Natuurlijk, op dat zonnige terras met je vakantiegevoel erbij smáákt de wijn gewoon ook lekkerder dan thuis met de regen op de ruit. Je doet je ogen dicht, ziet en ruikt de zee bijna…en om je heen hoor je ineens gillende kinderen die terugkomen van voetbal en hun stinkende vuile wasgoed in de hoek smijten. Maar daarnaast kan het nog een andere oorzaak hebben dat je de wijn ineens minder lekker vindt. Stel je eens voor dat jij als wijnfles dagen in een auto ligt in de brandende zon, op weg van het warme Zuiden naar Nederland. Zo’n heet ritje doet de kwaliteit van je wijn beslist geen goed. Ook hier dus een soort gekookte wijn. Hoewel minder lang dan jarenlang in een opslaghokje aan de rand van de Sahara.
Le vin est bouchonné
Kurk…? Veel mensen valt het helemaal niet op als een wijn echt een fout bevat. Ze vinden ‘m dan vaak gewoon niet lekker. Maar fouten als ‘kurk’ (in feite een bacterie die de wijn muf doet smaken), oxidatie (bijvoorbeeld doordat er door een slechte of te droge kurk lucht bij de wijn is gekomen) of azijnsteek (de wijn smaakt naar azijn) zijn in Nederland en veel omringende landen reden om de wijn terug te laten gaan. Je krijgt dan een nieuwe fles. Let op: dit is de enige reden om een wijn terug te geven! Dat je een wijn die goed is en die je besteld hebt niet lekker vind, is géén reden om de wijn terug te laten gaan! Fouten dus wel. ‘Kurk’ noemen we het in Nederland, ‘corked’ in het Engels, ‘bouchonné’ in het Frans. Een restauranthouder of winkel levert de foute wijn gewoon bij zijn importeur in. In Griekenland heb ik een hele discussie in een restaurant gehad over een wijn met stevig kurk. De restauranthouder wilde de wijn niet terugnemen of wisselen. Wat blijkt? In Griekenland is een foute wijn een strop voor de restauranthouder; hij kan die fles niet zelf weer teruggeven of declareren bij de importeur of producent.
Zomaar een paar tips om meer van je vakantiewijnen te genieten. Meestal het natuurlijk wel gewoon goed. Geniet er dus maar van tijdens je vakantie!
Santé! ¡Salud! Cheers! Salute! Zum Wohl! Proost!
Geef een reactie