Op dag 4 van de wijnbloggerstrip #LoireVélo staat de wekker om 5.30 uur. Oef. Snel een kop koffie en een bakje joghurt en klaar voor de taxi. Samen met medebloggers Marja @DeWijncoach en onze Belgische blogcollega @JelledeRoeck op weg naar het station in Tours om vandaar weer naar huis te gaan.

Het was gisteravond zo laat, dat ik maar een kort blogje met vooral veel sfeerfoto’s heb gemaakt. Nu een wat uitgebreider verslag.

Wijn-spijs mismatch
Laat ik het eerst nog even kort over het diner van zaterdag hebben. De wijn-spijs combi van restaurant Le Duplex kunnen we afdoen met ronduit slecht. Een droge Menetou-Salon bij foie gras en een rode Chinon bij een voortreffelijke kalfszwezerik en kwartel getuigen niet bepaald van een benul van het combineren van wijnen en gerechten. Zoals in mijn eerste Loireblogje geschreven, dat kom je vaker tegen in Frankrijk! De “Triple Zéro”, La Taille aux Loups van Jacky Blot, een Montlouis sur Loire pétillant, past ook matig bij peer in rode wijn, maar was wel aangenaam.
Gelukkig had de organisatie Interloire voor deze avond ook de van oorsprong Britse wijnmakelaar (‘courtier’) Charles Sydney uitgenodigd. Hij liet ons voor het diner drie mooie wijnen proeven.
De Crémant de Loire, Cuvée D’Exception, “brut 1856” van Château de L’Aulée heeft een fijne mousse en veel smaak dankzij vergisting op hout. Romig. Rijpe appel. Tropisch fruit. Zachte zuren. De wijn oogt heel rijp, bijna zoet, maar heeft toch een dosage die lager is dan 10 gram. Men plukt de chenin blanc hier ook heel rijp. Wat mij betreft een prachtig voorbeeld van mooie Crémant de Loire! (€8)
De 2006 Montlouis sur Loire van Domaine de la Taille aux Loups (wijnmaker Jacky Blot) is goudgeel, toasted, dik, vol, zachte zuren, notig, bittertje. Mooi voorbeeld van houtgerijpte chenin blanc.

Proeven in de wijngaard van Clos Cristal
Zondagmorgen vroeg op om met de trein naar Saumur te gaan. Aldaar wacht onze fietsgids Christophe Marzais ons op en we krijgen nieuwe fietsen. Geen mountainbike, dus een fijn comfortabel zadel. Merci!
De dag begint somber en regenachtig, maar het klaart gauw op en we krijgen onverwacht een zonnige dag. Gelukkig. De Loire is pittoresk en het is een prachtige tocht langs bekende en minder bekende (wijn)dorpjes en langs de rivier.
We fietsen in anderhalf uur naar Clos Cristal / Hospices de Saumur in Saumur-Champigny. Na een bezoekje aan de wijnkelder, die in dit gebied veelal in koele tufsteenbergen ligt, gaan we de wijngaard in voor een proeverij in de buitenlucht. Leuk! Onderweg zien we de bijzondere manier van planten vam wjnstokken hier, “les murs”. De wijnstokken worden aan de noordzijde van de muur geplant en gaan via een gat in de muur naar de zuidzijde. De bladeren en druiventrossen krijgen zo extra zon en warmte via de stenen waartegen ze aangroeien. Dat heb ik nog nooit gezien!
We proefden vier mooie wijnen. Allereerst een méthode ancestrale (de oudste manier van bubbels maken) van cabernet franc. Vin mousseux brut, Vignobles de L’Hospice de Saumur van Claude Tirmouche. De fles heeft ca. 10 gram dosage maar bij deze oermethode is elke fles anders. De wijn uit zich zeer droog, zuiver, schoon, licht, elegant met framboosjes. Toppertje! 16,5/20 punten. (€9)
De 2010 Saumur blanc van chenin blanc is heel fris, elegant, droog, zuiver, mineralig, appel, peer. Mooi.
Vervolgens twee rode wijnen. Fruitige ongefilterde 2010 Saumur-Champigny en de 2010 Saumur-Champigny “Les Murs” van Clos Cristal. De laatste wijn is van de oogst van de 3km lange muur in de wijngaard. Hiervan worden 3.000 flessen gemaakt. De wijn heeft duidelijk meer body en concentratie dan de vorige. Vol. Stevig. Veel fruit en tannine. Nog jong uiteraard. Lange afdronk. Mooi.

Lunch bij L’Hélianthe
Weer op de fiets. Na een uurtje door de wijngaarden kwamen we aan bij restaurant L’Héliante in Turquant. Hier was ik in 2008 al eens met mijn wijnclub. Goede herinneringen aan de lunch met lamsbout. Gelukkig viel het restaurant ook nu niet tegen. Eigenlijk de beste keuze qua wijn-spijs combi’s gedurende de hele trip! En nog eens lekker eten ook. Zoete aardappelmousse met gember bij een elegante ‘late harvest’ 2005 Coteaux L’Aubance moelleux van Bablut. Een strakke mineralige 2011 Saumur blanc van Les Clos Maurice bij rillettes van heek met venkel. En ja, ook weer lam. Nu met twee rode wijnen van cabernet franc: de fruitige sappige 2009 St. Nicolas de Bourgeuil “Sanguin” van Patrimoine en een iets beter matchende krachtige 2005 Anjou-Villages Brissac “Petra Alba” van Domaine de Bablut. Lekker!

Downhill naar Château de Targé
Na de lunch is het lastig(er) fietsen ontdekten wij. Met vier glazen op, worden je benen toch wat slapper. Gelukkig was het volgens fietsgids Christophe alleen maar “downhill” tot onze volgende stop, Château de Targé in Parnay. Jaja, downhill. Nou, mooi niet. En afstandsaanduidingen als “nog maar 400 meter” of “nog maar twee kilometer tot de lunch” neem ik tegenwoordig ook met een flink korreltje zout!
We werden welkom geheten door de bevlogen dove wijnmaker Edouard Pisani-Ferry. Ook zijn kelders liggen in tufsteen (“tuffeau”). Onder Saumur ligt het helemaal vol met tufsteenkelders. Het hele tufsteengebied omvat zo’n 220km, van Angers tot vlak voor Tours. We proefden er acht prachtige wijnen, waaronder een zachte Saumur brut (€9,50), brut blanc de Targé facon Crémant van 70% chenin blanc en 30% cabernet franc. Fijne mousse. Rijp geel en tropisch fruit. Zuiver. Zoetje. Elegant.
De 2011 Rosé de Targé, een Cabernet de Saumur, is mooi droog. Fruitig. Mineralig. Licht vegetaal. Een “rosé tendre” noemen ze het zelf. (€6)
Rosé is er in de Loire in zoete variant (Rosé d’Anjou) en twee droge varianten: de altijd droge Rosé de Loire en de Cabernet de Saumur die tot 7 gram suiker mag bevatten. De rosé van Targé bevat 5 gram suiker.
Na enkele rode wijnen van cabernet franc, kwam een zoete afsluiter: 2009 Coteaux de Saumur, blanc moelleux, Coteaux de Targé van chenin blanc (€21 voor 0,5 liter). Om de wijn zo mooi te krijgen, heb je volgens de wijnmaker een droge zomer nodig. Elegante wijn. Tropische neus. Geconfijte abrikozen. Sinaszest. Complex. Mist wat zuren, maar toch een mooie wijn.

Bollinger aan de Loire
En wederom zo’n 8km fietsen voor de laatste etappe naar Langlois-Chateau dat sinds 1973 onderdeel van champagnehuis Bollinger is. We kregen er eerst een lesje over de verschillende bodemsoorten in de Loire. Klei, schist en graniet aan de westkant, kalk in het centrum rond Saumur en kalk en kiezels rond Sancerre. Daarna werd de filosofie van L-C toegelicht: de productie van begin tot einde controleren. Voor hun mousserende wijnen koopt L-C de druiven uit vijf verschillende gebieden in. Dat doen de bekende handelshuizen in Champagne ook, maar hier blijkt dat ongebruikelijk te zijn. Veel producenten kopen stille wijn (na de eerste alcoholische gisting) in en doen alleen de tweede vergisting op fles zelf! L-C gebruikt geen ‘malo’, want het gebied is sowieso al wat warmer dan de Champagne en anders verliest de wijn zijn fraicheur.

Langlois-Chateau maakt ook – mooie zuivere – stille wijnen, maar voor mij zijn de mousserende wijnen het meest markant. We proefden er vier. De instapper, de Langlois Crémant de Loire brut is van 60% chenin blanc, 20% chardonnay en 20% cabernet franc. De wijn heeft 3 jaar gerijpt en heeft een – commerciële – 12 gram dosage. Lichtgeel. Rijpe neus. Prikkende mousse. Schuimend. Pittige zuurgraad. Klein zoetje. (15+/20)
De midroze Langlois Crémant de Loire rosé brut van cabernet franc (met 5% chenin blanc) heeft een midgroffe prikkende mousse, is schuimend, smaakt naar aardbeitjes en heeft dezelfde redelijk hoge dosage van 12 gram. (15+/20)
De Langlois Crémant de Loire brut vintage 2005 heeft maar liefst zes jaar gerijpt en heeft een lagere dosage, 8 gram. Van 60% chenin blanc, 20% chardonnay en 20% cabernet franc. Eindelijk de voor de tweede rijping op fles zo karakteristieke gistneus. Fijne mousse. Mooi droog. Veel smaak en karakter. We sluiten af met de Quadrille de Langlois-Chateau. Van 50% chenin blanc, 30% chardonnay, 15% cabernet franc en 5% cabernet sauvignon. De wjn heeft vier jaar gerijpt en een lage dosage van 4 gram. (€17) schuimende prikkende mousse. Strak, maar toch ook wat zacht met een subtiel zoetje. Persoonlijk vond ik de vorige mooier. (16+/20 punten)

De afsluiting ’s avonds in een ‘Salon de thé’ bij het prachtige kasteel van Saumur viel wat tegen. Het eten deed denken aan de gerechten en bordenopmaak van vervlogen tijden, de wijnen pasten wederom niet bij het eten. Jammer, maar we konden moe na twee dagen fietsen in de Loire wel even bijkomen en foto’s, twitteradressen en ervaringen uitwisselen. Het was weer een mooie wijntrip. Veel gezien, veel geleerd. In mijn volgende blogje vat ik e.e.a. nog even samen.

Salut!

20120605-103420.jpg

20120605-103428.jpg

20120605-103437.jpg

20120605-103444.jpg

20120605-103451.jpg