#LoireVélo (1)

Vanmiddag aangekomen in stralend zonnig weer. Laat de das maar in het hotel. Bij het station ontmoeten we meteen al twee Duitse bloggers, social mediagek Ralf Kaiser (@weinkaiser) en de insirerende wijninkoper en organisator Paul Truszkowski (@vinophil), en de van oorsprong Duitse Hilkka Chartier van Interloire. Samen gaan we even lekker lunchen op een zonnig terrasje om daarna meteen vol aan de slag te gaan bij het Maison des Vins de Tours. Daar ontmoeten we nog twee Belgen en enkele andere bloggers, zoals Thomas Günther (@weinvkn) en de Engelse Loire-kenner Jim Budd (jymbudd).

Het Maison des Vins in Tours staat in het pittoreske oude gedeelte van Tours. Leuke pleintjes, heerlijke terrasjes en vakwerkhuisjes alom. Een mooie ambiance voor onze eerste proeverij.

We beginnen met een aangename Crémant de Loire brut van Domaine de la Gabillière. Bleekgeel, schuimende mousse, vuursteen, klein zoetje, goede balans. Verrassend met 13% alcohol.

Dan een 2011 Touraine Sauvignon, “Pointe d’Agrumes”, Complices de Loire van FX Barc. Deze wijn werd uit honderd wijnen tot ambassadeur van sauvignon blanc voor 2011 gekozen. Aardige wijn, maar ik proefde die voorkeurspositie er niet vanaf. Stuivend. Groen vegetaal. Frisse zuren. Kruisbes. Soepel en zuiver.

Hierna volgden twee wijnen uit Vouvray, van chenin blanc dus. Allereerst 2009 Vouvray sec, Clos de la Lanterne. honing, typisch chenin blanc. Rijp geel fruit. Persik. Bittertje. Bijna oxidatief. Ook hier een klein zoetje.

Daarna 2010 Vouvray sec van Domaine Carème. Strakker dan de vorige en leuk detail: op de achterkant staat op de fles een schema van droog tot zoet met een pijltje waar de zoetheid van de wijn zich bevindt. Deze staat op 1,5. Handig!

2009 Savennières, Rocheaux aus Moines van Domaine aux Moines. Zowaar 14,5% alcohol. Droog met zoetje. Honing. Perzik. Bittertje.

We sluiten af met 2009 Saumur-Champigny, La Golie, Château Yvonne. Groen. Stallig. Zeer fruitige cabernet sauvignon.

Leuke intro, maar naar mijn mening was het assortiment in het Maison des Vins wat beperkt.

’s Avonds gingen we met z’n allen voor het diner naar restaurant Le Thélème. We kregen aardige gerechten, maar al met al is mijn eindindruk dat het stevige kost is en dat Fransen in het algemeen geen toppers zjn qua optimale wijn-spijs combinaties.

We begonnen met een Vouvray brut van Bourillon Dorléans als aperitief. Niks mis mee, maar wel een erg zachte en groffe bubbel en een korte afdronk. ’s Middags hadden we op een terrasje ook al een mousserende Vouvray gedronken. Geen topper. Vooralsnog ben ik dus nog niet overtuigd van de bubbelende Vouvray.

Vervolgens kwam er bij foie gras een 2009 Vouvray moelleux van Domaine de Margallau. Elegant met milde zuren. Niks mis mee, maar de wijn had bij dit gerecht meer body en meer zoet mogen hebben. Zeker omdat er een kerriesaus en een soort appelstoofje met kaneel bij zat.

Bij op de huid gebakken Loire-vis (sendre) met mosterdsaus kregen we 2010 Vouvray sec, La Coulée d’Argent van Bourillon Dorléans. Honing. Fris. Zoetje. Grapefruit. Zuiver. Opvallend detail: als je over het etiket schuurt, ruik je grapefruit! Grapje van de wijnmaker. Aardige wijn, maar slechte keuze bij het filmende gerecht. De wijn doet niets voor het gerecht en smaakt in de agdronk zelfs kurkachtig. De saus is te vol en heeft teveel smaak voor deze frisse wijn. Jammer.

Bij het vreemde tussengerecht met geitenkaas met bladerdeeg en muntblaadjes (!?) krijgen we twee wijnen. Een prachtige 2011 Vouvray “Turonien” van Alexandre Monmousseau. Droog. Fris. Zuiver. Mineralen. Kalkbodem. Deze wijn heb ik niet lastig willen vallen met de mt. De 2011 Chinon blanc wel, dat ging redelijk. Leuk om eens een witte Chinon geproefd te hebben! Een rariteit. Van chenin blanc. Fris. Zachte zuren. Van argilo-calcaire bodem. Een bescheiden wijn na de Turonien, maar de wn past wel beter bij het gerecht.

Als afsluiter krijgen we een soort coulis van citrusvruchten. Hierbij wordt een droge Crémant de Loire brut rosé “La Folie des Loups” van Domaine de Nerleux geschonken. Een wijn van 100% cabernet franc. Aardige bubbel, maar naar mijn mening te droog voor het gerecht. Een Rosé d’Anjou zou beter gepast hebben! Maar ach. Wijn-spijs blijft moeilijk. En wellicht soms ook wel persoonlijk.

Morgen vroeg weer op. We gaan fietsen langs de Loire naar Rochecorbon waar Marc Brédif zit…