Dag 5 van onze wijnreis was een relatief wijnloze dag. We hadden namelijk een doorreisdag van Chili naar Argentinië. In alle vroegte verlieten we Santa Cruz in de Colchagua Valley en gingen via Santiago op de A5 naar Los Andes. Daar sloegen we rechtsaf richting de Andes waar we net op tijd waren om onderweg de zonsopgang bij de Andes mee te maken. Prachtig gezicht.
Vervolgens pakten we weg nr. 60 richting het luxe skioord Portillo. Onderweg stopten we na een gigaserie haarspeldbochten even voor een duizelingwekkend uitzicht en een fotootje om later te kunnen bewijzen dat je het echt allemaal had meegemaakt.
Aangekomen in Portillo kregen we een lekkere lunch bij het skihotel dat nu bij zo’n 35 graden lekker in het zonnetje aan het meer lag. Gelukkig herinnerde een Sint Bernardshond en het houten hotel ons eraan dat hier in de winter geskied wordt. We wilden nog kijken welke wijn Bernie in zijn flesje had, maar het goedmoedige beest gaf dat niet prijs.
Hierna volgde een bizar gebeuren bij de grens. Er was de hele tijd een extra bus achter ons aangereden. Het had iets te maken met dat men niet helemaal zeker was of alle koffers in 1 bus konden. Of het reisbureau had ons bewust misleid en wilde twee bussen verkopen. Anyway. Vanwege de regels, zo werd ons bezweerd, moesten we de groep opsplitsen in twee groepen. Iedereen moest in de bus zitten waar ook z’n koffer in zat. Een en ander betekende dat we die dag twee bussen, vier chauffeurs en twee gidsen hadden. Vanaf de grens naar het hotel in Mendoza konden we in elk geval lekker breeduit zitten.
Het grensgebeuren was tergend. De Chilenen lieten ons zo gaan. Maar de Argentijnen maken er een hele show van. Zouden ze niet zo dol zijn op hun Chileensen buren…? Of is dit echt allemaal nodig? De stapels archiefdozen in de kamers boven de dopuanehoojes te zien, zou je het bijna denken. Wat een rompslomp!
We hebben twee uur in de rij gestaan bij de Argentijnse douane voor visum, stempels, kritische blikken en meer. Pff. En toen hadden we nog geluk, want onze bagage in de bus werd niet eens bekeken. Het had dus nog langer kunnen duren.
In elk geval hadden we deze dag een onvergetelijke tocht door het Andes-gebergte.
Geef een reactie