Gisteren maakte ik de cocktail Barnum (Was Right) en schreef daar dat deze cocktail wel wordt vergeleken met The Pegu Club. Er wordt gezegd dat de Barnum (gin, apricot brandy, citroensap en bitters) een variant is op de klassieker The Pegu Club (met gin, Cointreau, limoensap en bitters), maar ik vind die twee helemaal niet zo vergelijkbaar. Het verschil van citroensap en limoensap is minder groot, maar apricot brandy of triple sec is toch wel wezenlijk. The Pegu Club is veel frisser. De Pegu kun je het beste in een gekoeld cocktailglas serveren en wordt gezien als een ‘hot weather’-cocktail. Anyway, ik dronk ‘The Pegu’ voor het eerst tijdens een rondreis in Myanmar, alweer in 2017. Een hele tijd geleden dus en dus tijd voor een hernieuwde kennismaking.
Cocktailklassieker The Pegu Club of simpelweg de ‘Pegu’ was de ‘signature cocktail’ van de Britse Pegu Club in Rangoon in Birma (nu Yangon geheten in het huidige Myanmar). Deze gin-based cocktail was populair in de herenclub van Britse officieren, hoge ambtenaren en prominente zakenlieden. De club werd genoemd naar de rivier Bago (ook wel Pego). Het recept voor de Pegu verscheen voor het eerst in 1927 in ‘Barflies and Cocktails’ van bartender Harry McElhone (van de bar Harry’s New York in Parijs) en daarna in 1930 in het ‘Savoy Cocktail Book’ van de Engelse bartender Harry Craddock.
Ik dronk The Pegu voor het eerst in 2017, tijdens een rondreis in Myanmar, toen het land nog een enigszins vreedzaam boeddhistisch land leek.
Zoals gezegd: ik dronk The Pegu voor het eerst in 2017, tijdens een rondreis in Myanmar (of Birma, zoals sommigen , toen het land nog een enigszins vreedzaam boeddhistisch land leek. Onze eerste ochtend in Yangon, tot 2005 de oude hoofdstad van Birma, eindigde in Sarkies Bar in het chique Strand Hotel nabije de Rangoon River. Terwijl iedereen van onze groep aan de koffie of thee ging, zag ik de cocktailkaart liggen met de ‘Strand Historical Cocktails’. Mijn interesse was uiteraard gewekt. Strand Sour uit 1968, Bagan Breeze (1976), Strand SLing (1983). Allemaal leuk, maar niet bijzonder. En: Pegu Club (1920). Die intrigeerde me wel. Hun versie was met gin, Cointreau, Lime Juice, Angostura Bitters en Fresh Orange Juice en werd gegarneerd met een ‘orange twist’ (sinaasappelschilletje). Ik nam ‘m, tot verbijstering van mijn groepsgenoten, en werd niet teleurgesteld. Mooie klassieke smaken. Perfecte harmonie. En inderdaad, heerlijk verfrissend in de hitte van de grootste stad van het land. Nu blijkt dat die verse sinaasappelsap er waarschijnlijk helemaal niet in thuishoort. Waarschijnlijk een lokale twist, want The Pegu is uit de vergetelheid geraakt en mag zich mede door het toerisme weer in een nieuwe populariteit verheugen. Ik herinner me dat de versie van Sarkies Bar erg lekker was. Het sinaasappelsap maakt de cocktail natuurlijk fruitiger en toegankelijker dan een versie met alleen limoensap. Nu ga ik dus voor het origineel. Maar welke variant is dat? Er blijken namelijk heel wat varianten met andere verhoudingen van gin, Cointreau en limoensap te bestaan.
PS Birma of Myanmar? Rangoon of Yangon? Dat hangt ervan af of je het huidige regime accepteert of niet. Sommigen gebruiken de oude namen, dus Birma (Burma is Engelstalig, dus die gebruiken we in het Nederlands sowieso niet) en Rangoon, anderen gebruiken de nieuwe namen Myanmar en Yangon. In 1988 was er een opstand in Birma. Na het neerslaan van die opstand, heeft het regime de naam van het land veranderd in Myanmar, omdat het af wilde van alle verwijzingen naar het koloniale tijdperk. Ook steden (zoals Rangoon) en rivieren kregen andere namen. Zo werd Rangoon > Yangon, Pegu werd Bago, Pagan werd Bagan en werd de Irrawaddy Rivier de Ayeyarwady Rivier. Ik gebruik in principe de huidige officiële namen, zonder daarmee een politieke uitspraak te willen doen! Het leger, dat zijn macht ingeperkt zag, stelde op 1 februari 2021 via een staatsgreep een militaire junta aan. Bij de huidige opstanden in het land worden demonstranten gewelddadig gedood en is er in elk geval geen sprake van een vreedzame boeddhistische mentaliteit. Toch maar weer de koloniale naam Birma gebruiken dan…? Eerst maar eens genieten van The Pegu…
Ingrediënten (1 cocktail)
Je ziet diverse verhoudingen van de ingrediënten.
O.a. 45ml gin, 22,5ml triple sec (b.v. Cointreau), 1 barlepel limoensap (= 5ml), een dash Angostura Bitters en een dash Orange Bitters.
Maar ik kom ook andere verhoudingen tegen: 60ml gin, 22,5ml Cointreau, 22,5ml limoensap en een dash Angostura Bitters en een dash Orange Bitters. Straffer door meer gin en verfrissender door meer limoensap dus.
Weer anderen doen 45ml gin, 20ml Cointreau, de dashes bitters en combineren 10ml limoensap met 2,5ml suikersiroop. Dat maakt het weer wat minder fris.
Ik heb deze verhouding aangehouden:
- 45ml gin
- 22,5ml triple sec (b.v. Cointreau)
- 15ml vers limoensap
- Een dash Angostura Bitters
- Een dash Orange Bitters
- Garnering: limoenschilletje
Maar experimenteer met deze klassieker vooral naar eigen smaak.
Bereiding
- Shake alle ingrediënten met crushed ice of ijsblokjes.
- Giet in een (liefst gekoeld) cocktailglas.
- Garneer met een limoenschilletje.
Geef een reactie