Op dag twee van ons mini-weekend Noord-Limburg kwamen we terecht bij Brienen aan de Maas. Brienen aan de Maas is geen plaatsje maar een restaurant van René en Marja Brienen. Het restaurant ligt in Well.
René en Marja Brienen zijn sinds 2005 de eigenaar van Brienen aan de Maas. René Brienen is de chef-kok en is SVH-Meesterkok. Marja is de maître-sommelier zijn Marja Brienen. Brienen aan de Maas is lid van Les Patrons Cuisiniers en heeft een Michelin-ster. Het restaurant heeft trouwens een waanzinnig mooi terras aan de Maas en ook in het restaurant kijk je uit over de Maas. En hou je van de Big Green Egg, dan zit je hier ook goed; René heeft er drie staan.
Beginnen met bubbels
We werden Limburg hartelijk verwelkomd en bestelden een glas champagne. Moët & Chandon, de neutrale allemansvriend. Tja. Dat was dan ook meteen het enige minpuntje van de avond. Een sterrenrestaurant mag van mij een wat karakteristiekere champagne serveren.
Menukeuze
Op naar de menukeuze. René maakte het ons niet makkelijk. Het 3-gangen dagmenu? Twee, drie, vier of vijf gerechten van de à la carte kaart? De 6-gangen zomerproeverijtjes? Of het uitgebreide patronmenu? Wij kozen hongerig voor vier gangen à la carte met de volgende gerechten die we allebei in een andere samenstelling kozen:
Kreeft: Kreeft als tartaar, met zijn schaar in een krokant jasje en avocado.
Grietbot: Zacht gegaarde grietbot onder een kruidenkorstje, met een tomatenfondue en een witte wijn saus.
Zwezerik: Krokant gebakken kalfszwezerik op gesudderde kalfswang, met een béarnaisesaus.
Duif: Tamme duif met vijg, gebakken ganzenlever en een reductie van sinaasappel met specerijen.
Verrassend
Ik nam kreeft-griet-zwezerik, mijn partner griet-zwezerik-duif. Alles even heerlijk.
We maakten het Marja Brienen met de wijnkeuze niet makkelijk, want een enkele keer wilden we nog een alternatief ernaast en we proefden ook elkaars wijnen nog eens bij ons eigen gerecht. Het resultaat was dat ik uiteindelijk vier glazen (2x wit en 2x rood) bij mijn zwezerik had staan en naar hartelust kon proeven. Compliment voor Marja: verrassende wijnen, en voldoende wijnen per glas om bij elk gerecht met iets moois aan te komen èn ook nog eens heel flexibel met meer alternatieven te komen!
Turkse narince
Uiteindelijk proefden we de volgende wijnen bij de gerechten:
Kreeft met een perfecte Turkse wijn: 2012 narince van Kavaklidere uit Cappodocië (Turkije). Narince is een wit druivenras. Bloemige wijn. Zachte zuren en rondeur. Klein aangenaam zoetje dat perfect aansluit bij het zoete element van de kreeft. Mooie start met een verrassend wijnkeuze.
De narince doet het wat ons betreft ook fantastisch bij de griet, maar Marja koos zelf voor een chenin blanc uit Swartland, de 2013 “Graff” van Delaire. De chenin blanc haalt de bitters in het gerecht wat meer naar boven, daar waar de narince meer balans geeft. Het is maar net wat je prefereert.
Mini-proeverij
Het zwezerikgerecht is een uitdaging voor een sommelier. Zwezerik en het rijke zachte suddervlees van kalfswang, en dan ook nog eens een béarnaisesaus die René graag naar de behoorlijk friszure kant trekt als tegenspel. Marja koos een witte Italiaan: de “Fois” van het druivenras falanghina van Cautiero. Zacht, maar vanwege de zuren in de saus toch nog best kastig. Ik koos er later een rode wijn bij: de 2012 dornfelder van Weingut Martinshof. Mooie zachte milde ronde wijn, die echter toch te weinig spanning heeft. Nog een extra keuze dan? Marja kiest goed en komt met een viognier uit de Languedoc, de 2013 van Vinus. Mooie mini-proeverij die mij uiteindelijk naar de viognier doet trekken.
En tenslotte de duif. Die wordt vergezeld door een Portugese wijn: de 2010 Dāo, touriga nacional / tinta roriz van Cabriz. Veel kracht en harmonie met de wijn, maar mijn tafelgenoot is na al het geweld ook in voor de zachte dornfelder, hoewel die combi wat minder spanning oplevert.
Öküzgözü
De porties bleken zo royaal geportioneerd, dat we uiteindelijk capituleerden en helaas het dessert niet meer redden. We leerden dat de Limburgers geen enkele moeite hebben met de royaal bemeten bordjes en lekker alles wegpoetsen. Prima, want het gaat om wat je gasten willen.
Ik capituleerde zelfs twee maal, want uiteindelijk nam ik toch nog een kaasplankje. Daar kwam weer een verrassende wijnkeuze bij: een versterkte wijn van het druivenras öküzgözü, de 2002 Tatli Sert van Kavaklidere uit Cappadocië. Öküzgözü betekent ‘koeienoog’, vanwege de grootte van de druiven. Een aangename milde portachtige rode wijn met 18,5% alc.
Mijn partner kreeg ter afsluiting in plaats van een dessert nog een opwekkende pinot blanc / auxerrous van Apostelhoeve.
B&B aan de overkant…
Mooie avond. Dank aan het gastvrije team.
Ook handig te weten: er zit een Bed & Breakfast aan de overkant van de straat: B&B La Belle Meuse (0478-502449, labellemeuse.nl).Met wifi en mooie ruime luxe kamers! Zo, en nu ik dit getypt heb, op naar het heerlijke ontbijt van onze B&B…en dan nog even genieten van de Maas en het zonnige Limburgse landschap.
Geef een reactie