Percebes, oftewel de eendenmossel. Ik had er al eens van gehoord, maar ze nog nooit gezien. Laat staan bereid en gegeten. En toen zag ik ze ineens. De eendenmossel wordt beschouwd als delicatesse en de ‘mossel’ komt voor aan de kust van Galicië (Noord Spanje). In Spanje en Portugal wordt percebes als heerlijke maar ook dure lekkernij beschouwd. Het is eigenlijk geen mossel maar een ‘kreeftachtige’. De eendenmosselen worden zo genoemd omdat men geloofde dat er wilde eenden uit voortkwamen.
Deze onooglijke buitenaardse beestjes, die eruit zien als klauwtjes met nageltjes, vind je op de rotsen van de Galicische kust. Percebeiros (eendenmosseljagers) riskeren hun leven bij het schrapen van de mosselen van de rotsen terwijl de woeste oceaan op ze inbeukt. Deze rotsen liggen alleen maar bloot zodra het laagtij is. Met een dikke priem worden de eendenmosselen met rots en al losgebikt. Tragisch genoeg komt er af en toe een percebeiro om het leven bij dit gevaarlijke werk.
Ingrediënten (2 personen)
- 500gr eendenmosselen
- 3 verse laurierblaadjes
- 1TL zeezout
- Heet water om te koken
Bereiding
Zo moeilijk als het verzamelen is, zo makkelijk is het bereiden. De Galiciërs zeggen: “agua a ferver, percebes botar”. Dat betekent zoveel als: als het water borrelt (kookt), haal de eendenmosselen eruit.
De eendenmosselen worden kort gekookt in zeewater (of water met wat zeezout) met verse laurierblaadjes.
- Breng water aan de kook.
- Gooi er een paar verse laurierblaadjes en een lepeltje zout in.
- Als het water kookt, voeg je de eendenmosselen toe.
- Als het water begint te borrelen, laat je de eendenmosselen nog 1 minuut (niet langer!) koken.
- Haal de eendenmosselen uit het water en dien op.
Hoe eet je eendenmosselen?
Het eten van eendenmosselen heeft, zoals bij veel schelpdieren, een kleine aanwijzing nodig. Ik had wat YouTube-filmpjes bekeken en trok keurig het grillige uiteinde (dat op een nagel of klauwtje lijkt) van de eendenmossel van steel af. In het steeltje, dat bekleed lijkt te zijn met een stukje leerachtig gaas, zat echter vocht, ziltig water. En dat spoot in mijn gezicht! Hele bril onder de druppels. Haha, eerste poging mislukt. Maar kom, we hadden een pondje en dus nog wat oefenmateriaal.
Hoe eet je ze? Breek ze voorzichtig open en trek dat leerachtige omhulsel voorzichtig met je duimnagels los van het harde puntige topje. Laat eventueel vocht eruit lopen in een kommetje of op een schaaltje. Scheur of trek het omhulsel en knap het puntige topje naar één kant. Dan komt een kleine roze ‘zeepok’ tevoorschijn. Die kun je vervolgens van het puntje afhappen c.q. opzuigen.
De smaak laat zich niet zo makkelijk omschrijven, maar denk aan het ziltige van een oester, de structuur van een scheermes en in de smaak een beetje gelijkenis met krab. Maar die van ons waren eerder strakziltig, waarschijnlijk zijn ook hier, net als bij oesters, verschillende soorten, smaken en structuren waarneembaar, al naar gelang de soort. In elk geval krijg je een heerlijke pure zeesmaak!
Wijntip: drink er een lekkere frisziltige Rías Baixas van druivenras albariño bij, die droge witte wijn komt ook uit Galicië.
Geef een reactie