Vorige week proefde ik bij de Bulgaarse wijnexporteur Christophe Sepulveda (Texavino) de 2010 “Enira” van Domaine Bessa Valley. Mijn korte proefnotitie luidde: “Van betere percelen. Van 50% syrah, 40% merlot en 10% petit verdot. 12 maanden houtrijping. Mooi fris fruit. Sappig. Lekker!” Ik wist dat ik thuis nog een Enira had liggen en vroeg dus aan Christophe welk gerecht ik er het beste bij kon maken. “Lam!” was zijn duidelijke antwoord. Dus stond er gisteren bij ons lam op tafel. En natuurlijk een fles Enira.
Ik koos een mooi gerecht uit het lijvige kookboek van de Libanese huisvrouw Salma Hage: lamsstoof met aubergine. Na een uurtje snijden in de keuken – dat heb je al gauw bij Arabische gerechten! – en twee uur stoven in de oven, stond het gerecht op tafel, compleet met Hollandse piepers, een bakje cacık en was Libanees platbrood.
Enira
De Enira die ik had was niet 2010, maar van 2009. Wow, wat een verschil met de 2010 die ik eerder proefde! De 2009 is al roodbruin van kleur, komt zwaarder over, het hout nadrukkelijker aanwezig, en er was geen fris fruit meer te bekennen, maar zondoorstoofd fruit. Vanilletonen, bramen, peper en kruidnagel, maar ook framboosjes in de ontwikkeling, naast frisse zuren.
De wijn is een blend van 66% merlot, 12% syrah, 12% petit verdot en 10% cabernet sauvignon; een hele andere samenstelling dus dan de editie 2010! De invloed van de syrah is naar achteren gedrukt en de wijn oogt meer ‘Bordeaux-achtig’ dan de 2010 (drie van de druivenrassen – merlot, petit verdot en cabernet sauvignon – mogen ook in de Bordeaux gebruikt worden). Wat mij betreft jammer; ik prefereer de 2010. Alle druivenrassen van de 2009 blijken vrij laat geoogst: de merlot half oktober, de syrah eind oktober, en de cabernet en de petit verdot zelfs begin november. De wijn heeft malo gehad en 12 maanden houtrijping (10% op één jaar oude vaten, 24% op twee jaar oude vaten en 66% op drie jaar oude vaten). De wijn kan volgens de makers 5-7 jaar bewaard worden.
Overigens was het advies van Christophe Sepulveda goed: Enira past prima bij lam!
Domaine Bessa Valley
Het is geen wonder dat de Enira mij een beetje aan Bordeaux doet denken! De wijnmaker is namelijk Graaf Stephan von Niepperg, die in 1999 de overstap maakte van Bordeaux naar Bulgarije. Von Niepperg is eigenaar van maar liefst zes châteaux in de Bordeaux: Château Canon La Gaffelière (Saint-Emilion Grand Cru Classé), La Mondotte (Saint-Emilion), Château Clos de l’Oratoire (Saint-Emilion Grand Cru Classé), Château Peyreau (Saint-Emilion Grand Cru), Château d’Aiguilhe (Côtes de Castillon) en Clos Marsalette (Pessac-Leognan). Hij begon in Ognyanovo, in de Thracian Lowlands ten Zuiden van hoofdstad Sofia, samen met een Duitse zakenpartner Dr. Karl-Heinz Hauptmann het project Bessa Valley. Mijn onmiddelijke link met Bordeaux zal Von Niepperg aan de ene kant niet verbazen, maar aan de andere kant is dat ook niet wat hij nastreeft. Hij gebruikt namelijk bewust een druivenras als syrah in deze blend, juist omdat hij niet een kopie van Bordeaux in Bulgarije wil maken. Op zijn site schrijft hij dan ook: “I believe this is the philosophy of a Bordeaux resident – the intelligent collection of different sorts provides and brings a richer, more complex and harmonic wine. Today, many wines are sold which are labeled as Cabernet Sauvignon, Chardonnay… However, this is not what my wine culture is about.” Hm, mooi streven. Jammer daarom dat hij dat in de Enira 2009 een beetje vergeet, maar gelukkig heeft hij dat in de editie 2010 weer gecorrigeerd.
Ik proefde overigens ook de wat lichtere 2013 Petite Enira (9 maanden houtrijping), de krachtigere 2010 Enira Reserve (met 50% nieuwe vaten en 16 maanden houtrijping; rijp, sappig, mooie fraicheur en fluweelzachte tannines) en de topwijn 2011 Grande Cuvée met 24 maanden houtrijping. Mijn favoriet van deze is de Enira Reserve.
[De wijnen van Bessa Valley zijn in Nederland onder andere te koop bij de HANOS en bij Schaapveld.]
Enira kan je ook terugvinden bij wijnen Dercor in Wevelgem 😉