Chowder, dat is een heerlijke winterse comfortsoep. Chowder komt uit Amerika, maar werd naar Noord-Amerika en Canada meegenomen door immigranten vanuit Engeland en Frankrijk. Oorspronkelijk werd de soep verdikt met verbrokkelde biscuitjes of crackertjes, maar tegenwoordig gebeurt dat met blokjes aardappel. De versie uit New England met ‘clams’ (clam chowder, met mosselen, kokkels of vongole) is misschien wel de meest bekende. Naast mosselen, zijn aardappelen, maïs en room of melk gebruikelijk. De Manhattan Clam Chowder is een bouillon met tomaten, uien en mosselen. In Connecticut wordt melk gebruikt. Nieuw-Zeeland heeft ook een eigen versie, de ‘Pipi chowder’, met zogenaamde Nieuw-Zeelandse pipi-mosselen. Overigens ben ik net twee weken te laat met mijn chowder: 21 January was de ‘ National New England Clam Chowder Day’. Maar dat mag de pret niet drukken. Ik maakte lekker m’n eigen variant: chowder met gerookte kipfilet, maïs en saffraan. En trouwens: 25 februari a.s. is er weer een kans, dan is het National Clam Chowder Day voor de Amerikanen.
Je kunt natuurlijk heerlijk variëren met deze stevige maaltijdsoep en er je eigen draai aan geven. Gerookte schelvis, garnalen, kabeljauw, allerlei schaal- en schelpdieren, en zelfs luxe varianten met krab of kreeft zijn er. Daarnaast kun je er extra groenten aan toevoegen, zoals bleekselderij of prei, maar wortel, zoete aardappel, venkel, spinazie of paddenstoelen kunnen ook. De basis kan heldere (vis- of groenten)bouillon zijn, of een romige soep van bouillon met room of melk, of een rode soep met bouillon en tomatenpulp, zoals de Manhattan-variant. En je kunt de soep op smaak brengen met kerriepoeder, saffraan, dille, tijm, rozemarijn, laurier, chipotle-pepertjes, groene jalapeño-pepertjes of – hey waarom niet – ras-el-hanout. Ook baconreepjes kunnen als smaakmaker toegevoegd worden. Vaak wordt de chowder gegarneerd met gehakte bieslook. Geef er lekker boerenbrood bij of eet ‘m zo, hij is er stevig genoeg voor.
De versie uit New England met ‘clams’ (clam chowder, met mosselen, kokkels of vongole) is misschien wel de meest bekende.
Bermuda chowder
En nog een weetje: in Bermuda heeft de chowder het zelfs tot nationaal gerecht geschopt! De Bermuda chowder wordt gemaakt met vis, tomaten, uien, aardappelen, bleekselderij, groene paprika, wortelen, Worcestershire sauce, donkere rum (b.v. Gosling’s Black Seal Rum uit Bermuda) en ‘hot peper sauce (zoals de pittige Outerbridge’s Original Sherry Peppers Sauce). Wie weet ga ik die nog wel een keertje maken in het kader van mijn project @NationalDishes.
De belangrijkste Amerikaanse varianten op een rijtje:
- New England clam chowder
- Manhattan clam chowder
- Rhode Island clam chowder
- Delaware clam chowder
- New Jersey clam chowder
- Hatteras clam chowder
- Minorcan clam chowder
- Long Island clam chowder
- Puget Sound clam chowder
Ingrediënten (4 personen)
- 2 gerookte kipfilets
- 1 witte ui
- 2 preien of 2 stengels bleekselderij, in ringetjes (ik koos voor prei)
- Een plukje saffraandraadjes (ca. 10 draadjes) (alternatief: 1TL kerriepoeder)
- 2 (middel)grote aardappelen, geschild en in blokjes (plakjes mag ook, dat staat leuker)
- 1 blikje maïs
- 1 liter kippenbouillon (van bouillonblokje)
- 125ml slagroom of kookroom
- Zout en versgemalen peper
- Bieslook, gehakt
- Boter om in te bakken
- Optioneel: reepjes uitgebakken bacon
Bereiding
- Week de saffraandraadjes in warm water.
- Fruit de ui een paar minuten zachtjes in de pan. Voeg dan de preiringetjes (of bleekselderijringetjes) toe en bak die nog twee minuten mee. zorg dat de ui en prei niet bruin worden.
- Voeg aardappelblokjes (of –plakjes), bouillon en saffraandraadjes (met weekwater) toe en laat ca. 15 minuten zachtjes koken.
- Voeg dan blokjes kipfilet, maïskorrels en room toe en verwarm nog 3 minuten. Als de aardappelblokjes wat uiteenvallen is dat prima, dat bindt de soep!
- Breng de soep op smaak met zout en peper.
- Serveer de hete soep in borden of soepkommen en bestrooi met wat gehakte bieslook. Optioneel is om er aan het einde nog wat reepjes uitgebakken bacon aan toe ter voegen. Dat geeft de soep veel extra smaak en een crunchy elementje.
Een lekkere variant die ik vond was om aan de soep wat cider toe te voegen. Niet geprobeerd, maar het lijkt me heel goed passen bij deze chowder.
Wijntip: normaal doe je denk ik geen wijn bij een chowder. Maar ik had een knotsgekke wijn liggen en dacht: hey, why not!? Het is de 2017 Orange grüner veltliner van Winzer Krems. Oostenrijkse ‘orange wine’ dus van een van de grootste coöperaties van het land. Een rariteit, deze orange wine van grüner veltliner. Meer aroma en een bleek oranjezweempje door schilweking. Spontane gisting in betonvaten. De wijn is minder fris dan normaal een grüner veltliner zou zijn, zelfs rond en vol met milde zuren. Bijna met een zoetimpressie, maar niet zoet. Elegant met maar 11,5% alc. Geconfijte citroen, rijpe appel, hint van tropisch rijp fruit. Zeer atypisch voor grüner veltliner dus. Maar wel aangenaam. Gekke wijn drink je bij een gek gerecht. Hij paste wondermooi bij de chowder met gerookte kip, aardappelen, maïs, prei en saffraan.
Eet smakelijk!
Geef een reactie