Af en toe vraag ik aan het thuisfront om een trefwoord voor het diner. Vandaag was het trefwoord “roze peper”. Roze peper doet ons denken aan onze eerste vakantie samen; een ijskoude sneeuwtrip rond oud & nieuw in Ruka in het Finse Lapland. Brr, wat was het koud, wel -20°C! Niet de meest culinaire vakantie ook die ik ooit had, maar één ding is ons op culinair gebied wel bijgebleven: het geweldig mooie malse elandvlees, mèt roze pepersaus. Die roze peper en de roze pepersaus kenden we nog helemaal niet. Ik heb het later thuis nog wel eens gemaakt, maar nooit lukte die saus echt goed. Tot nu. Een bodempje 10 jaar oude madeira en een beetje ‘umami-puree’ gaf eindelijk een mooie volle smaak en een topresultaat. Ik wil ‘m jullie niet onthouden. Die umamipuree is kant-en-klaar te koop in een tube, het merk is Taste #5 Umami tomato paste. Als je die niet kunt krijgen, kun je het vervangen door tomatenpuree en wat paddenstoelenpoeder dat echt een umami-smaakboost geeft aan sausen en pastagerechten.
Tip: de struik van de roze peper is verwant aan de cashewboom. Mensen met een notenallergie moeten dus uitkijken met roze peperkorrels!
Ingrediënten (2 personen)
Voor de saus:
- 1EL roze peperkorrels
- 100ml madeira (of witte wijn)
- 100ml krachtige runderbouillon (van bouillonblokje)
- 200ml (kook)room
- 1EL Taste #5 Umami tomato paste (of als je dat niet hebt of kunt vinden: 1EL tomatenpuree + 1TL porcini- of paddenstoelenpoeder)
- Zout en versgemalen peper
- Boter om in te bakken
- En verder: vlees of gevogelte, aardappelen of friet en groenten naar eigen wens
Roze peper
Roze peper is geen peper. Ai. Wat een teleurstelling. De roze ‘peperkorrels’ lijken wel op peper en zijn in de 4-seizoenen-pepermix verwerkt samen met witte, zwarte en groene peperkorrels, maar zijn in werkelijkheid besjes van een struik (de ‘schinus terebinthifolia’ ofwel de Braziliaanse peper). Ze zijn verwant aan cashew- en pistachenoten. Tip: let dus op als je een notenallergie hebt, want de allergie geldt dan ook voor de roze peperkorrels! Roze peperkorrels schijnen volgens de Amerikaanse FDA (Food and Drug Administration) in grote hoeveelheden zelfs giftig te zijn, maar een eetlepel (of 10-15 p.p.) is in elk geval geen probleem.
Roze peper komt van origine van het Franse eiland Réunion dat in de 18e eeuw de naam van het koningshuis Bourbon droeg. Daarom wordt roze peper soms ook verkocht onder namen als ‘poivre de la Réunion’ of Bourbon-peper. In het Frans heten ze ‘baies roses’ (roze bessen) en in het Engels ‘pink peppercorns’. Tegenwoordig wordt er ook veel roze peper in Madagaskar verbouwd en ook in Peru en Brazilië is er aanplant. In 1598 werd de struik naar Florida gebracht waar die struik een ware invasie en wildgroei heeft gekregen.
De roze besjes worden geoogst en in de zon gedroogd en krijgen dan vaak een lichtrode kleur. De smaak is niet pittig of scherp zoals peper dat kan hebben, maar eerder mild-zoet en heel aromatisch, met aroma’s die het midden houden tussen rozen, citrus, bloemen en peper. Behalve in saus, kun je roze peper ook in desserts (koekjes, ijs) verwerken. Roze pepersaus wordt niet alleen gebruikt blij vlees en gevogelte, maar ook bij vis, zoals zalm of zeeduivel. Overigens vind ik mijn variant met madeira en umamipuree meer bij vlees en gevogelte passen dan bij vis.
Bereiding
- Plet de peperkorrels.
- Rooster de geplette peperkorrels 1-2 minuten in een (sauzen)pan met dikke bodem.
- Blus af met de madeira of wijn en laat een beetje verkoken.
- Voeg bouillon, room en umami-puree (of tomatenpuree en porcinipoeder) toe en dik in ca. 20 minuten in tot een mooie romige saus.
- Serveren: geef de roze pepersaus bij vlees of gevogelte (kip, kalkoen, parelhoen e.d.). ik serveerde de saus bij kalfsoestertjes, frieten en sugarsnaps.
Wijntip: een mooie niet al te krachtige rode wijn uit de Zuid-Rhône past er goed bij. Ik koos voor een Cairanne.
Eet smakelijk!
Geef een reactie