Afgelopen zaterdag hadden we met onze wijnclub Le Tire Bouchon een prachtig wilddiner bij AOC in Den Haag. Er was een mooie opkomst van leden en partners, lekker eten en vooral ook interessante wijnen. Monica heeft naast de wijnen van het restaurant telkens een tweede wijn vanuit de wijnclub ingezet. Dat leverde soms heel wat discussie op (zoals Bardolino bij fazant met zuurkool…!?), maar best vaak een 1-1 stand van AOC vs. Monica. Soms ook een voorkeur (qua smaak gewoon “lekkerder” dan wel qua wijn-spijs combinatie) voor de wijn die Monica had ingezet. Het blijft een leuk concept om op die manier de inzetbaarheid van twee totaal verschillende wijnen samen te bediscussiëren.

Lekkere ontvangst met een Crémant de Loire van Baumard. Daarna aan tafel een mooie amuse: een bisque van langoustine en gamba. Hierbij werden de twee witte wijnen voor bij het voorgerecht alvast geschonken: een Soave Classico 2010 (Gini; ingezet door Monica) en een Minervois blanc 2011 (Cuvée Inès van Le Moulin des Nonnes; ingezet door AOC). Het voorgerecht was: Licht gerookte heilbotfilet met diverse soorten bietjes, kruidensla en zwarte citroen mayonaise.Wat mij betreft perfect voor de Soave die zich wat gemakkelijker om het gerecht heen boog en die met een mildere zuurgraad beter harmonieerde. Hoewel de wijn bijna zoet oogt voor boj het gerecht. Ik vond met name de kruidensla nogal aards worden door de Minervois en detonneren bij de heilbot. De meerderheid vond dat de Minervois beter past. Over smaak valt best te twisten…

Zout en zuren
Bij het tussengerecht (fazantenborst op lage temperatuur gegaard met Elzasser zuurkool, Livar-buikspek en eigen jus) kregen we verrassend Bardolino 2011 van Az. Agricola Monte del Fra (Monica) en Alsace 2011, riesling cuvée réserve van Martin Schaetzel (AOC). Dit leverde uiteraard veel discussie op. Traditioneel doe je bij zuurkool een Elzaswijn. Die paste ook goed, maar juist omdat de jus nogal hoog op smaak was en het buikspek ook nog eens een extra zout element inbracht, paste de soepel-fruitige rode Bardolino eigenlijk verrassend goed. De zuren in die wijn neutraliseren ook het spek en dat maakt het gerecht verteerbaarder.

Hoofdrol voor syrah
Dan naar het hoofdgerecht: Hertenboutfilet met topinamboer, bospaddenstoelen, aardappelmousseline en hertenjus. Hierbij kwamen twee op het oog bijna identieke wijnen: eentje van 100% syrah (Minervois La Linières 2008 van Château Cesseras; ingezet door Monica) en eentje met 80% syrah en 20% grenache (Coteaux du Languedoc / Pic Saint Loup 2010 Clos Maginiai van Domaine Zumbaum Tomasi; ingezet door AOC). Het werd een ‘close call’ met ongeveer 50-50% van de stemmen.

Bij de laatste gang (Frans kaasplateautje of chocoladedessert met macaron, mousse, crème brûlée, sorbet en karamelsaus) werd het allemaal rood: Banyuls rimage 2008 bij kaas (AOC) en Alvear, PX solera 1927 uit Montilla-Moriles bij dessert (AOC) en een helaas niet helemaal foutloze Stellenbosch 2003 “Terrace Bay” van Vergenoegd (Monica). De Zuidafrikaan was helaas niet goed te proeven. De Banyuls vond ik matig passen bij de kaasjes. De PX paste echter prachtig bij de mooie choco-afsluiter.

Glazen!!!
Een nuance voor de geproefde wijnen is op z’n plaats. Omdat het restaurant niet over voldoende aantallen van dezelfde glazen voor twee wijnen per gerecht beschikte, kregen we per gang beide wijnen telkens in een totaal ander glas. Met een paar mensen hadden wij na gang 1 een glas achtergehouden, zouden we daarna de wijnen uit min of meer vergelijkbare glazen konden proeven. Dat hebben we ook weer vergeleken met het glas dat het restaurant bij de anderen neerzette. En wat blijkt…? Dat maakte ook in de voorkeur voor wijn 1 (Monica) of 2 (AOC) soms heel wat uit! Het is weer bewezen wat mij betreft: het glaswerk is heel belangrijk!

Dank Monica voor de organisatie en de gedurfde maar geslaagde wijnkeuze vanuit Le Tire Bouchon! Het was weer een leerzame, lekkere en gezellige avond!

Meer info:
http://wijnclubLTB.wordpress.com
;
Ingrid Larmoyeur