Risotto met pieds de mouton, gerookte knoflook en truffelkip. Erbij: 2013 Lugana, Cento Filari van Cesari.

Cento Filari

De wijn is gemaakt van 95% turbiana en 5% chardonnay. De wijngaard ligt op zuidhellingen langs het Garda-meer in het Noord-Italiaanse wijngebied Lugana. Vol. Floraal met wat citrustonen (minneola) en rijp geel fruit. Elegante zuren en een klein mollig restzoetje van 7,2 gram per liter. 20% van de druiven is nog een beetje ingedroogd aan de wijnstokken, voordat eind september tot mid-oktober geoogst werden. Dat zorgde voor meer concentratie en structuur. Na de vergisting heeft de wijn nog enige tijd op de gistcelletjes gelegen (‘sur lie’).

Toch wit?

Een witte wijn bij paddenstoelen? De kip gaf voor mij de doorslag. Rood leek me over het gerecht heen te gaan. De wijn sluit door het subtiele zoetje goed aan bij de romigheid van de risotto. De aardsheid van het gerecht en het rokerige van de knoflook worden goed in toom gehouden door de wijn en bij de kip sluit ie goed aan. Al met al een combinatie in balans.

Of rood?

Daarna hebben we voor de grap ook Rosso di Montalcino van de coöperatie Cantina di Montalcino geprobeerd. 100% sangiovese. 7 à 8 maanden gerijpt op grote vaten van Slavonisch eikenhout. Strakker. Meer zuren. Harder bij het gerecht. Het aardse komt mooi terug, maar het geeft minder balans. Wijn en gerecht vloeien minder samen en staan meer op zichzelf.

 Pak eens een ander glas!

Wit wint. Maar onze tafel staat wel weer vol met glazen, want bij beide wijnen merken we weer hoezeer glaswerk verschilt. In het ene glas is de wijn zachter dan in het andere glas. Zuren vallen meer of minder op. De wijn is kruidiger of de aroma’s vervluchtigen juist. De wijn toont zich vol en geconcentreerd…of vervluchtigt en wordt harder. Probeer het zelf maar eens! Je zult versteld staan. Past de wijn niet optimaal? Probeer eens een ander glas!